________________
સાધનાનાં ચાર ચરણો માત્ર થોડી જાગૃતિ અને તમે જીવષના કળણમાંથી બહાર !
રિંઝાઈ પ્રસિદ્ધ સંત હતા.
એકવાર તેઓ એક વિહારયાત્રા માટે નીકળવાના હતા. યાત્રામાર્ગ એમના માટે સાવ નવો હતો. એ યાત્રામાર્ગ પર જઈ આવેલા એક સંતે એમને કહ્યું : અહીંથી ત્રીજા મુકામે જે ગામ આવશે ત્યાં એક બાંસુરીવાદક છે. શું અદ્ભુત બાંસુરી એ વગાડે છે ! આપ થોડો સમય કાઢીને પણ એને અચૂક બોલાવજો અને એનું બાંસુરીવાદન સાંભળજો. એ ભક્તહૃદયી માણસ છે, એટલે આપની અનુકૂળતાએ આવીને તે બાંસુરી સંભળાવશે.
રિંઝાઈ એ ગામમાં આવ્યા. મઠમાં ઊતર્યા. એક ભાઈ આવ્યા વંદન કરવા. એમને રિંઝાઈએ પૂછ્યું : તમારા ગામમાં એક સરસ બાંસુરીવાદક રહે છે એમ સાંભળ્યું છે. મારે એનું બાંસુરીવાદન સાંભળવું છે. તો એનું નામ શું? એને સંદેશો શી રીતે મોકલવો ? - પેલા ભાઈ કહે : સાહેબ, એ તો ચોરટો છે ચોરટો. એને જો મઠમાં પેસાડ્યોને તો તમારાં પાતરાં ને કપડાં લઈ જતો રહેશે.
એ ભાઈ ગયા. રિંઝાઈ એ ભાઈના કથનથી સહેજ પણ પ્રભાવિત ન બન્યા. એક સંત તરીકે એમને ખ્યાલ હતો કે સામાન્ય લોકો આ રીતે બીજાઓના માઈનસ પોઈન્ટ્સમાં રાચી રહેતા હોય છે.
થોડીવારે બીજા ભાઈ આવ્યા. રિંઝાઈએ તેમને પૂછ્યું : અહીં એક સરસ બાંસુરીવાદક છે એમ સાંભળ્યું છે. મને એમ પણ જાણવા મળ્યું કે કદાચ એને ચોરીની લત લાગેલી હશે; પણ મારે તો એનું બાંસુરીવાદન સાંભળવું છે.
પેલા સદ્દગૃહસ્થ કહે : સાહેબ, આપ એની બાંસુરીને જરૂર સાંભળો. અને સાહેબ, કોઈ નવરા માણસો હોય ને એ એના માટે નબળી સાધનાપથ
૩૫
