________________
પ્રશમરસની અનુભૂતિ એટલે, ગુરુ બેવડી પ્રક્રિયા કરે છે. પરમ રસ પીવા માટે સાધકને તૈયાર પણ કરે અને સાધક તૈયાર થાય ત્યારે પરમ રસ પીવડાવી દે.
દીઠો સુવિધિ નિણંદ સમાધિરસ ભર્યો હો લાલ, ભાસ્યો આત્મસ્વરૂપ અનાદિનો વિસર્યો હો લાલ....” પ્રભુનો સમાધિરસ જોતાં, અનુભવતાં પોતાના સ્વરૂપનું સ્મરણ થયું. અનાદિથી વીસરાયેલ સ્વરૂપની યાદમાં ખોવાવાનું થયું.
આ આવું છે : રેલવેના ડબ્બામાં એક ભાઈ બેઠા છે. ભાથાનો ડબ્બો જોડે જ છે. બારેક વાગ્યે જમવાનો વિચાર કર્યો છે. છાપુ વાંચવામાં તેઓ એવા મશગૂલ બની ગયા કે સવાબાર થયા તોય ખ્યાલ ન આવ્યો. એ વખતે બાજુવાળા સદ્ગુહસ્થ પોતાનું ટિફિન ખોલ્યું અને જમવાનું શરૂ કર્યું. ખાદ્યપદાર્થોની સુગંધ નાકમાં જતાં જ આ ભાઈએ ઘડિયાળ સામું જોયું. “અરે, સવાબાર થઈ ગયા છે ! ચાલો, હુંય જમી લઉં.”
સગૃહસ્થના ટિફિને પોતાનો ભાથાનો ડબ્બો યાદ કરાવ્યો. થેપલાં ને સુખડી પોતાની પાસે છે જ. યાદ પેલા સજ્જને કરાવી.
પ્રભુનો સમાધિસ જોતાં પોતાની ભીતર રહેલ તેવા જ રસની યાદ સાધકને આવે છે.
પછી શું થાય છે?
બે વાત કરી છે અહીં : “સકલ વિભાવ ઉપાધિ થકી મન ઓસર્યો હો લાલ, સત્તાસાધન માર્ગ ભણી એ સંચર્યો હો લાલ....”
સીધી જ પ્રક્રિયા મૂકી છે : ખાવાના સમયની યાદ આવતાં છાપું વગેરે ઊંચું મુકાય છે અને ભાથાનો ડબ્બો ખોલીને જમવા માટેની પ્રક્રિયા શરૂ થાય છે.
૧૪
સાધનાપથ
