________________
પ્રશમરસની અનુભૂતિ વસ્તુ, ધ્યાન ખેંચનારી એ બની કે, તને આવા વિચારો આવે છે એનો તને ખ્યાલ આવ્યો. મતલબ કે પહેલાં વિચારો આવ્યા જ કરતા'તા, તને ખ્યાલ નહોતો આવતો. હવે ઉટપટાંગ, ધડ-માથા વગરના વિચારો વહ્યા કરે છે મનમાં, એનો ખ્યાલ આવ્યો.”
ગુરુએ વહાલથી સાધકને સમજાવ્યું. સફેદ વસ્ત્રો પહેરીને માર્ગ પર જનાર સજ્જનની પાછળ કાર આવતી હોય અને બાજુના ખાડામાં રહેલ કિચ્ચડ પર તેનું પૈડું પડે તો કાદવનાં છાંટા પેલા સજનનાં વસ્ત્રો પર પડશે અને સફેદ વસ્ત્રો પર તે ડાઘ દેખાશે. પરંતુ ધૂળેટીના દિવસે રંગ અને કાદવવાળા વસ્ત્રો પર આવા છાંટા પડશે તો ખ્યાલ નહિ આવે.
તને ખ્યાલ આવ્યો, ગુરુ પૂછે છે : તારી મનની ભૂમિકા અગાઉ કરતાં સ્વચ્છ બની છે; જેથી તને વિચારો આવી રહ્યા છે તેનો ખ્યાલ આવ્યો ?
સાધકે કહ્યું : અચ્છા, તો તો આમાં કાંઈ નિરાશ થવા જેવું નથી. બરોબરને ?
ગુરુએ કહ્યું ઃ નિરાશ નથી થવાનું, પણ સાવધાન તો બનવાનું જ છે. વિચારો આવે ત્યારે વિચારો આવ્યા એ ખ્યાલ તને આવ્યો. હવે તારે આગળ ધપવાનું છે. વિચારો આવે ત્યારે તેમને જોવાના છે; તેમાં ભળવાનું નથી.
બે દિવસ પછી સાધક હસતાં મુખે ગુરુદેવ પાસે આવ્યો. “ગુરુદેવ! વિચારોને જોવાની પ્રક્રિયા સઘન રીતે કરતાં વિચારોનો વેગ ઘણો જ ઘટી જાય છે.”
જાગૃતિ વધે, વિચારોનો વેગ ઘટે અને સ્વની વૈભવી દુનિયામાં ધ્યાનમાં જવાનું થાય.
ધ્યાનનો ઊંડો અનુભવ તે સમાધિ.
સાધનાપથ