________________
सामायिक विचार भाग १.
अंक एमां पहेला मूक्या छे, अने पछी लोमविलोम स्वरुपमा लक्षबंध एना ए पांच अंक मूकीने भिन्न भिन्न प्रकारे कोष्टको कों छे. एम करवानुं कारण पण मननी एकाग्रता थईने निर्जरा करी शकाय ए छे.
पुत्र-पिताजी ! अनुक्रमे लेवाथी एम शा माटे न थइ शके ?
पिता-लोमविलोम होय तो ते गोठवतां जवू पडे अने नाम संभारतां जवू पडे. पांचनो अंक मूक्या पछी बेनो आंकडो आवे के 'नमो लोए सव्वसाहुणं' पछी-' नमो अरिहंताणं' ए वाक्य मूकीने 'नमो सिद्धाणं' ए वाक्य संभार, पडे. एम पुनः पुनः लक्षनी द्रढता राखतां मन एकाग्रताए पहोंचे छे. अनुक्रमबंध होय तो तेम थइ शकतुं नथी, कारण के विचार करवो पडतो नथी. ए सूक्ष्म वखतमा मन परमेष्टिमंत्रमाथी नीकळीने संसारतंत्रनी खटपटमां जइ पडे छे, अने वखते धर्म करतां धाड पण करी नाखे छे, जेथी सत्पुरुषोए अनानुपूर्विनी योजना करी छे. ते बहु सुंदर छे अने आत्मशांतिने आपनारी छे.
शिक्षापाठ ३७ सामायिक विचार भाग १.
आत्मशक्तिनो प्रकाश करनार, सम्यग्ज्ञानदर्शननो उदय करनार, शुद्ध समाधिभावमा प्रवेश करावनार, निर्जरानो अमूल्य लाभ आपनार, रागद्वेषथी मध्यस्थ बुद्धि करनार एवं सामायिक नामनुं शिक्षाबत छे. सामायिक शब्दनी व्युत्पत्ति समआय-इक ए शब्दोथी थाय छे. सम एटले रागद्वेषरहित मध्यस्थ परिणाम, आय एटले ते समभावनाथी उत्पन्न थतो ज्ञानदर्शन चारित्ररुप मोक्षमार्गनो लाभ, अने इक कहेतां भाव एम अर्थ थाय छे. एटले.
