________________
ब्रह्मचर्य विषे सुभाषित.
अंधारुं कयुं कहेवाय ? घणा राजा मूळ कानना काचा होय छे ए बात जाणे बहु मान्य छे, तेमां वळी स्त्रीनां मायावी मधुरां वचन शुं असर न करे ? ताता तेलमा टाढां जळ जेवां वचनथी राजा क्रोधायमान था. सुदर्शनने शृळी चढावी देवानी तत्काळ तेणे आज्ञा करी दीधी, अने ते प्रमाणे सघळु थई पण गयुं. मात्र शुक्रीए सुदर्शन बेसे एटली वार हती.
गमे तेम हो, पण सृष्टिना दिव्य भंडारमां अजवालुं छे, सत्यनो प्रभाव ढांक्यो रहेतो नथी. सुदर्शनने शूळीए बेसार्यो, के शूळी फीटीने तेनुं झळझळतुं सोनानुं सिंहासन थयुं अने देव दुंदुभीना नाद थया; सर्वत्र आनंद व्यापी गयो. सुदर्शननुं सत्य - शीळ विश्वमंडळमां झळकी उठयुं. सत्य शीळनो सदा जय छे.
शीळ अने सुदर्शननी उत्तम द्रढता ए बन्ने आत्माने पवित्र श्रेणिए चढावे छे !
शिक्षापाठ ३४ ब्रह्मचर्य विषे सुभाषित.
दोहरा.
निरखीने नवयौवना, लेश न विषयनिदान; गळे काष्टनी पूतळी, ते भगवान समान, आ सघळा संसारनी, रमणी नायकरूप; ए त्यागी, त्यायुं बधुं, केवळ शोक स्वरुप. एक विषयने जीततां, जीत्यो सौ संसार; नृपति जीततां जीतिये, दळ, पुरने अधिकार. ३ विषयरूप अंकूरथी, टळे ज्ञानने ध्यान; लेश मदीरापानथी, छाके ज्यम अज्ञान,
१
