________________
४८
मोक्षमाळा-पुस्तक बीजं. राज्यदरबार आगळथी कंइ काम प्रसंगने लीधे तेने नीकळवू पडयुं. ते वेळा राजानी अभया नामनी राणी पोताना आवासना गोखमां बेठी हती. त्यांथी सुदर्शन भणी तेनी द्रष्टि गइ. नेर्नु उत्तम रुप अने काया जोइने तेनुं मन ललचायु. एक अनुचरी मोकलीने कपटभावथी निर्मळ कारण बतावीने सुदर्शनने उपर बोलाव्यो. केटलाक प्रकारनी वातचित कर्या पछी अभयाए सुदर्शनने भोग भोगववा संबंधीनुं आमंत्रण कयु. सुदर्शने केटलोक उपदेश आप्यो तोपण तेनुं मन शांत थयुं नहि. छेवटे कंटाळीने सुदर्शने युक्तिथी कह्युः बहेन, हुं पुरुषत्वमा नथी ! तोपण राणीए अनेक प्रकारना हावभाव कर्या. ए सघळी कामचेष्टाथी सुदर्शन चल्यो नहि, एथी कंटाळी जइने राणीए तेने जतो कर्यो.
एक वार ए नगरमां उजाणी हती, तेथी नगर बहार नगरजनो आनंदथी आम तेम भमता हता. धामधुम मची रही हती. सुदर्शन शेठना छ देवकुमार जेवा पुत्रो पण त्यां आव्या हता. अभया राणी कपिला नामनी दासी साथे ठाठमाठथी त्यां आवी हती. सुदर्शनना देवपूतळां जेवा छ पुत्रो तेना जोवामां आव्या, कपिलाने तेणे पूछयुः आवा रम्य पुत्रो कोना छे ? कपिलाए सुदर्शन शेठनुं नाम आप्यु. नाम सांभळीने राणीनी छातीमां कटार भोकाइ तेने कारी घा वाग्यो. सघळी धामधुम वीती गया पछी माया कथन गोठवीने अभयाए अने तेनी दासीए मळी राजाने काः तमे मानता हशो के मारा राज्यमां न्याय अने नीति वर्ते छे, दुर्जनोथी मारी प्रजा दुःखी नथी; परंतु ते सघळं मिथ्या छे. अंतःपुरमां पण दुर्जनो प्रवेश करे त्सां सुधी हजुअंधेर छे ! तो पछी बीजां स्थळ माटे पूछवू पण शुं : तमारा नगरना सुदर्शन नामना शेठे मारी कने भोगनुं आमंत्रण कयु. नहि कहेवा योग्य कथनो . मारे सांभळवां पड्यां; पण में तेनो तिरस्कार को. आथी विशेष
