________________
मोक्षमाळा-पुस्तक बीजं. मादिक आधारवडे तेओने जे कथन सिद्ध जणायुं ते प्रत्यक्षरुपे जाणे सिद्ध छे एवं तेमणे दर्शाव्यु. जे पक्ष लीधो तेमां मुख्य एकांविक वाद लीधो. भक्ति, वि वास, नीति, ज्ञान, क्रिया आदि एक पक्षने विशेष लीधो, एथी वजा मानवा योग्य विषयो तेमणे दूषित करी दीधा. वळी जे विषयो तेमणे वर्णव्या ते सर्व भाव भेदे तेओए कंइ जाण्या नहोता, पण पोतानी बुद्धि अनुसारे बहु वर्णव्या. तार्किक सिद्धांत द्रष्टांतादिकथी सामान्य बुद्धिवाला आगळ के जडभरत आगळ तेओए सिद्ध करी बताव्यो. कार्ति, लोकहित, के भगवान मनावानी आकांक्षा एमांनी एकादि पण एमना मननी भ्रमना होवाथी अत्युग्रउद्यमादिथी तेओ जय पाम्या. केटलाके शृंगार अने लोकेच्छित साधनोथी मनुष्यनां मन हरण को. दुनियां मोहमां तो मूळे डुवी पडी छे, एटले ए इच्छित दर्शनथी गाडररुपे थइने तेओए राजी थइ तेनुं कहेवू मान्य राख्यु. केटलाके नीति, तथा कंइ वैराग्यादि गुण देखी इत्यादिकी ते कथन मान्य राख्यु. प्रवर्तकनी बुद्धि तेओ करतां विशेष होवाथी तेने पछी भगवानरुपज मानी लीधा. केटलाके वैराग्यथी धर्ममत फेलावी पाछळथी केटलांक सुखशीलियां साधननो बोध खोशी पोताना मतनी वृद्धि करी. पोतानो मत स्थापन करवानी महान् भ्रमनाए अने पोतानी अपूर्णता इत्यादिक गमे ते कारणथी बीजानुं कहेलं पोबाने न रुच्यु एटले तेणे जूदोज राह काढ्यो. आम अनेक मतमतांतरनी जाळ थती गइ. चार पांच पेढी एकनो एक धर्म मत रह्यो एटले पछी ते कुळधर्म थइ पडयो. एम स्थळे स्थळे थतुं गयु.
