________________
आगम
"भगवती- अंगसूत्र-५ (मूलं+वृत्ति:) भाग-२ शतक [१३], वर्ग H, अंतर्-शतक H. उद्देशक [१-१०], मूलं [४६९-४९८] + गाथा
(०५)
प्रत
सूत्रांक
[४६९४९८]
श्रीभगतस्तिकायप्रदेशस्य विद्यमानत्वादाह-'एक्को चेवित्ति, एवमाकाशास्तिकायस्याप्येक एव, जीवास्ति कायपुद्गलास्ति काययोः पुनरनन्ताः लघुवृत्तौ प्रदेशाः एकैकस्य धर्मास्तिकायप्रदेशस्य स्थाने सन्ति अतः तैः प्रत्येकमनन्तैाप्तोऽसाविति उक्तं 'अगंत'त्ति, अद्धासमयास्तु मनु
ध्यलोक एच सन्ति, न परतः, अतो धर्मास्तिकायप्रदेशे तेषामवगाहः अस्ति नास्ति च, यत्रास्ति तत्रानन्ताना, भावना प्राग्वत् , एतदेवाह-'अद्धासमए'त्यादि ६ । 'जत्थ ण'मित्यादीन्यधर्मास्तिकायसूत्राणि ६ धर्मास्तिकायसूत्राणीव वाच्यानि, आकाशास्तिकायसनेषु 'सिय ओगाढो सिय न ओगाढो' लोकाकाशैकप्रदेशे यदा द्ववणुकस्कन्धोऽनगाढः स्यात् तदा तत्र धर्मास्तिकायप्रदेश | एक एव, यदा तु द्वयोराकाशप्रदेशयोरसाववगाढः स्यात् तदा तत्र द्वौ धर्मप्रदेशाववगाढौ स्थातामित्येवमवगाहनानुसारेण धर्माकाशास्तिकाययोरपि स्यादेकः स्यात द्वाविति भावनीयं, 'सेसं जहा धम्पत्थिकायस्स'त्ति शेषमित्युक्तापेक्षया जीवास्तिकायपुद्-। गलास्तिकायाद्धासमयलक्षणं त्रयं यथा धर्मास्तिकायप्रदेशवक्तव्यतायामुक्तं तथा पुद्गलप्रदेशद्वयवक्तव्यतायामपि, पुद्गलप्रदेशद्वयस्थाने तदीया अनन्ताः प्रदेशा अवगाढा इत्यर्थः। पुद्गलप्रदेशत्रयसूत्रेषु 'सिय एक्को'इत्यादि, त्रयोऽप्यणब एकत्रावगाढास्तदा - तत्रैको धर्मास्तिकायप्रदेशोऽवगाढो, यदा तु द्वयोः १,२, तदा द्वाववगाढौ, यदा त्रिषु १, १,१, अय इति, एवमधर्मास्तिकाया-| काशास्तिकाययोर्वाच्यं, 'सेसं जहेव दोण्हं'ति शेष जीवपुद्गलाद्धासमयाश्रितं सूत्रत्रयं यथैव द्वयोः पुद्गलप्रदेशयोरवगाहचिन्तायामधीतं तथैव पुद्गलप्रदेशत्रयचिन्तायामप्यध्येयं, पुद्गल प्रदेशत्रयस्थानेऽनन्ता जीवप्रदेशावगाढा इत्येवमध्येयमित्यर्थः, आइ-10 ल्लेहिं तिहिं अस्थिकाएहिं ति यथा पुद्गलप्रदेशत्रयावगाहचिन्तायां धर्मास्तिकायादिखत्रत्रये एकैका प्रदेशो वृद्धिं नीतः एवं पुद्गलप्रदेशचतुष्टयाद्यवगाहचिन्तायामपि एककस्तत्र वर्दूनीयः, तथाहि-जत्थ णं भंते ! चत्तारि पुग्गलस्थिकायप्पएसा अवगाढा ?
गाथा
दीप अनुक्रम [५६३५९३]
२००॥
मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित..आगमसूत्र-०५], अंगसूत्र-०५] “भगवती" मूलं एवं दानशेखरसूरि-रचिता वृत्ति:
~106