________________
आगम
(०५)
"भगवती- अंगसूत्र-५ (मूलं+वृत्ति:) भाग-१
शतक [१], वर्ग, अंतर्-शतक H. उद्देशक [१०], मूलं [८१] मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित..आगमसूत्र-[०५], अंगसूत्र-[०५] "भगवती" मूलं एवं दानशेखरसूरि-रचिता वृत्ति:
श्रीभग-
जाना
वती
प्रत सूत्रांक [८१]
सूत्रम्
दीप
जीवाः पञ्चेन्द्रिया ज्ञेयाः, शेपाः सच्चा इतीरिताः॥१॥" 'वेय'ति शुभाशुभकर्मवेदना पीडां वा वेदयन्ति-अनुभवन्ति, इत्ये- शतके मतद् वक्तव्यं स्यात् ?, एतस्यैवोपपद्यमानत्वात् , यादृच्छिकं लोके सर्व सुखदुःखमिति, यतः-"अतर्कितोपस्थितमेव सर्व, चित्रं जनानां ||१० उद्दे.
सुखदुःखजातम् । काकस्य तालेन यथाऽभिघातो, न बुद्धिपूर्वोत्र वृथाऽभिभानाशासे कहमेयं ति अथ कथमेतत् ? भदन्त!,
एवमन्ययूथिकन्यायेनेति प्रश्नः, 'जण्णं ते अण्णउत्थिए' इत्यायुक्तं, मिथ्या चैतदेवं-यदि चलदेव प्रथमसमये चलितं न स्यात् । मतदा द्वितीयादिष्यपि तदचलितमेवेति न कदापि चलेद् , अत एव वर्तमानस्यापि विवक्षया अतीतत्वं न विरुद्धं, यच्चोच्यते 'चलि-U |तकार्याकरणादचलितमेवेति तदयुक्तं, यतः प्रतिक्षणमुत्पद्यमानस्थासकोशादिवस्तुष्वंत्यक्षणभावि वस्तु आद्यक्षणे खकार्य न कुर्यात, असत्त्वात् , अतो यदन्त्यसमये चलितं कार्य विवक्षितं परेण तदायसमये चलितं यदि न कुर्यात् तदा क इव दोषोत्र , कारणानां खस्वकार्यकरणखभावत्वादिति, यथोक्तम् 'द्वौ परमाणू न संहन्येते, सूक्ष्मतया, स्नेहाभावात', तदयुक्तं, एकस्यापि परमाणोः स्नेह-IN सम्भवात् , सार्द्धपुद्गलस्य संहतत्वेन तैरेवाभ्युपगमात् , यत उक्तम्-"तिण्णि परमाणुपोग्गला एगयओ साहणंति, ते मिजमाणादुहावि तिहावि कजंति, दुहो कञ्जमाणा एगयओ दिवडे'त्ति अनेन हि सार्द्धपुद्गलस्य संहतत्वाभ्युपगमेन तस्य स्नेहोऽभ्युपगत एव, अतः कथं परमाण्वोः स्नेहाभावेन सङ्घातीभावः, यच्चोक्तम्-'एकतःसार्द्ध एतदप्यचारु, परमाणोरीकरणे परमाणुत्वाभावप्रसङ्गात् । तथा यदुक्तं 'पञ्च पुद्गलाः संहताः कर्मतया स्युः', तदप्यसङ्गतं, कर्मणोऽनन्तपरमाणुमयानन्तस्कन्धरूपत्वात् , तथा कर्म जीवावरणस्वभावमिष्यते, तच्च कथं पञ्चपरमाणुस्कन्धमात्ररूपं सदसङ्ख्यातप्रदेशात्मकं जीवमावृणुयादिति, तथा यदुक्तं 'कर्म शाश्वत' ngen | तदप्यसङ्गतं, कर्मणः शाश्वतत्वे तत्क्षयोपशमाद्यभावेन ज्ञानादीनां हानेरुत्कर्षस्य चाभावप्रसङ्गात् , दृश्येते ज्ञानादिहानिवृद्धी, तथा|
अनुक्रम [१०२]
GyaRDANAOTIONOMICHAEOSIMAMIndianraining
~88