________________
आगम
(०५)
"भगवती”- अंगसूत्र-५ (मूलं+वृत्ति:) भाग-१ शतक [८], वर्ग H, अंतर्-शतक H, उद्देशक [२], मूलं [३१५-३२२] + गाथा: मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित..आगमसूत्र-[०५], अंगसूत्र-[०५] "भगवती" मूलं एवं दानशेखरसूरि-रचिता वृत्ति:
प्रत सूत्रांक
श्रीभग
[३१५३२२
गाथा:
वकतियपंचिंदियतिरिक्ख• विसे कि संखेजवासाउयगम्भवकंतियपंचिंदियतिरिक्ख० विसे असंखेजवासाउयगम्भवकंतियपंचिंदिय- शतके |तिरिक्ख० विसे?, गो! संखिजवासाउय जाब कम्मासीविसे जइ संखिञ्ज जाव कम्मासीविसे किं पञ्जत्तसंखेज जाय कम्मासीविसे |TR उद्दे० अपनत्तसंखेज जाव कम्मासीविसे ?, गो० शेष लिखितमेवास्ते ॥ 'दस द्वाणाईति (सू. ३१६) दश स्थानानि-पस्तूनि, गुणप-10 र्यायाश्रितत्वात् , छमस्ख इहावध्यादिज्ञानरहितो गृह्यते, अन्यथा अमूर्तत्वेन धर्मास्तिकायादीनजानमपि परमाण्वादि जानात्येवासी, मृर्त्तत्वात् तस्य, समस्तमूर्तविषयत्वाचावधिविशेषस्य, 'सब्वभावेणं'ति इत्युक्तं, ततश्च तत्कथश्चिजाननपि अनन्तपर्यायतया न जानातीति, सत्यं, परं दशेति सङ्ख्यानियमो व्यर्थः स्यात् , बहूनामपि घटादीनामर्थानाम केवलिना सर्वपर्यायतया ज्ञातुमशक्यत्वात , सर्वभावेन च साक्षात्करणं चक्षुःप्रत्यक्षेणेति हृदयं, श्रुतज्ञानादिना स्वसाक्षात्कारेण जानात्यपि, 'जीवंति अशरीरप्रतिबद्धदेहमुक्त, सिद्धमित्यर्थः, 'सव्वभावेणं'ति केवलज्ञानेनेति हृदयं ॥ आभिणियोहिय'ति (स. ३१७) अर्थाभिमुखोऽपि पर्यायरूपत्वात् नियतोऽसंशयरूपत्वाद् बोधो-ज्ञानमभिनिबोधः खार्थिकप्रत्ययोपादानादामिनिबोधिक, 'उग्गहे'ति अब इति-प्रथमतो। वस्तुग्रहणमवग्रहः, 'ईह'ति सदर्थविशेषालोचनमीहा, 'अवायत्ति प्रक्रान्तार्थविनिश्चयोऽवायः, अवगतार्थविशेषधरणं धारणा ४, 'जहे'ति यथा 'राजप्रश्नीये ज्ञानानां भेदो-विचारो भणितः तथेहापि भणितव्यः, स चैवम्-'से किं तं उग्गहे पण्णचे,in | उग्गहे दुबिहे पण्णने, तं०-अत्थोवग्गहे बंजणोब०'इत्यादि, 'विभंगनाणेति विरुद्धा भङ्गा-विकल्पा यसिन् तद्विभङ्गज्ञान, 'वंजणोवग्गहे'त्ति व्यज्यतेऽर्थोऽनेन दीपेनेव घट इति व्यञ्जनं, तच्चोपकरणेन्द्रियं तेनावग्रहो व्यञ्जनावग्रहः, 'जहा आभि-10 |णि'त्ति यथा मतिज्ञानं तथा मत्यज्ञानमप्यध्येयं, तचैवम्-'से किं तं बंजणावग्गहे ?, २ चउबिहे पं०, तं० सोइंदिय० जिभि-17
दीप अनुक्रम [३८८३९६]
~243