________________
आगम
(०५)
“भगवती'- अंगसूत्र-५ (मूलं+वृत्ति:) भाग-१
शतक [४], वर्ग H अंतर्-शतक H, उद्देशक [१-८], मूलं [१७२] मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित..आगमसूत्र-०५], अंगसूत्र-०५] "भगवती" मूलं एवं दानशेखरसूरि-रचिता वृत्ति:
श्रीभग लघवत्ती
४ शतके
प्रत
सूत्रांक
[१७२]
द्भवतः, धनदस्य द्वे एव पल्योपमे, 'तिभाग'त्ति वरुणविषये सत्रिभागे द्वे पल्ये, 'पलिय'त्ति यथापत्यदेवानां पल्यमेकमिति, गाथा गतार्था ।। चतुर्थशतेऽष्टम उद्देशकः॥
१९ उद्देशः 'नेरइए 'ति (सू. १७३) लेस्सापदे सप्तदशे प्रज्ञापनायास्तृतीय उद्देशको भणितव्यः,स चै-गोयमा ! नेरइए णेरइएसु उवबज्जद, णो अणेरइए णेरइएमु उवयज्जइ' अयं चास्यार्थः-नरयिको नैरयिकेषुत्पद्यते, न पुनरनरयिका, कथमेतद्, उच्यते, 12 यस्मानारकादिभवोपग्राहक आयुरेव, अतो जीवः कोऽपि प्राग्भवायुभुक्त्वा नरकादिषूत्पत्तुकामः स नारकायायुःप्रथमसमयसंवेदनकाल एव नारकादिव्यपदेश्यः स्यात् ऋजुसूत्रनयदर्शनेन, यत उक्तं नयविद्भिः-'पलालं न दहत्यग्निर्भिद्यते न घटः क्वचित् ।। न शून्यान्निर्गमोऽस्तीह, न च शून्यं प्रविश्यते ॥१॥" नारकव्यतिरिक्तश्च, नरके नोपपद्यते । नरकाबारकश्चास्य, न कश्चिद्विप्रमुच्यते । ॥२" 'जाव नाणाईति अयमुद्देशको ज्ञानावसानोऽध्येतव्यः, स चायम्- 'कण्हलेसे णं जीवे कइसु नाणेसु होजा?, गो०! दोसु तिसु चउसु वा नाणेसु होजा, दोसु होजेमाणे आभिणियोहियसुयनाणेसु होजा' ॥ चतुर्थशते नवम उहेशकः ॥
'तारूवत्ताए'त्ति (स. १७४) तद्रूपतया नीललेश्याखभावेन, एवं प्रज्ञापनालेश्यापदे चतुर्थोद्देशकः, स चैवम्-'तावण्णत्ताए तागंध० तारस० ताफासत्ताए भुजओ २ परिणमंति?, हंता! गोयमा कण्हलेसा नीललेसं पप्प तारूवत्ताए . भुजो २ परिणमइ.' अयमस्य | भावार्थः यदा कृष्णलेण्यापरिणतो जीवो नीललेश्यायोग्यानि द्रव्याणि गृहीत्वा कालं कुर्यात् तदा नीललेश्यापरिणत उत्पद्यते, DI'जल्लेसाई दवाई परियाइत्ता कालं करेइ तल्लेसे उबवज्जई' इति वचनाद् , अतः कारणमेव कार्यास्यात् , 'से केणटेणं भंते ! एवं ।।
बुच्चई-कण्हलेसा नीललेसं पप्प तारूवत्ताए भुज्जो २ परिणमइ ?, गोयमा! से जहानामए खीरे दूर्सि पप्प' तक्रमिति भावः, 'सुद्धे
dansartamaasaramniaTHIROImurga RITERARTHRITISAMHARINERATIST
I PRIT IST
दीप अनुक्रम [२१०]
अथ शतक-४ उद्देशका: १-८ समाप्ता:, अथ शतक-४ उद्देशक: ९ आरब्ध: एवं समाप्त:, अथ शतक-४ उद्देशक: १० आरब्ध:
~141