________________
आगम (४२)
“दशवैकालिक - मूलसूत्र-३ (नियुक्ति:+|भाष्य +चूर्णि:) अध्ययनं [३], उद्देशक H, मूलं | गाथा: [१७-३१/१७-३१], नियुक्ति : [१८०-२१७/१७८-२१५], भाष्यं [४...] मुनि दीपरत्नसागरेण संकलिता: आगमसूत्र - [४२], मूलसूत्र - [०३] “दशवैकालिक नियुक्ति: एवं जिनदासगणि-रचिता चूर्णि:
-
सुत्राक
श्रीदशवैकालिक
चूर्णी ३ अध्ययने
गाथा
||१७
॥१०४||
मंडेउ, तत्थ य देवदत्ता णाम गणिया पुरिसवेस्सिणी बहहिं रायसेष्टिपुत्सादीहि मग्गिता, णेच्छद, तस्स तं रूवसमुदयं दटुं खुभिया,
अर्थ कथा पडिपदासियाए गंतूण तीय माऊए कहियं जहा दारिया सुंदरजुवाणे दिहि देह, तओ सा भणइ-एयं मम गिहं अणुवरोहेण एज्जह, इहेब भत्तबेलं करेजह, तहेवागया. सतियो उपयोगो कओ, तइयदिवसे बुद्धिमंतो अमच्चपुत्तो सीदट्ठो-अज्ज तुमे भत्तपरिब्धयओं दायनो, एवं भवउत्ति सो गओ करणसालं, तत्थ य ततिओ दिवसो बबदारम्स छिज्जंतस्स, परिच्छेद ण गच्छइ. दो सबत्तीओ, तार्सि भत्ता उबरओ, एकाए सुओ अथि, इतरी अपुत्ता, सा तं दारय नेहेणं उपनरइ, भणइ य-मम पुत्ती, पुत्तमाया भणइ-मम, तासिं न परिकिछज्जर, तेण भणिय- अहं छिदामि ववहारं, दारगं दुहा कज्जउ, देवपि दुहा एय, पुत्तमाया भणइ न मे दध्येण कज्ज, दारगो तीएपि भवउ, जीवंत पासीहामि तं. इयरी तुसिणीया अच्छइ, पुनो ताहे पुत्तमायाए दिण्णो, तहेय सहस्सं उपयोगो, चउत्थे दिवसे रायपुत्तो भपिओ- अज्ज रायपुत्त ! तुम्भेहिं पुष्णाहिएहि जोगचरणं बहियव्य, एवं भवउत्ति, तओ रायपुत्तो तेसि अंतियाओ निग्गंतुं उज्जाणे ठिओ, तम्मि य नगरे अपुतो राया मओ, जमि रुक्खछायाए रायपुतो निवण्णो सा ण ओयत्तति, तभा आसण वस्सावार टाइऊण हिसमय, राया य अभिसिनो, अणेगाणि सतसहस्साणि जाताणि, एवं अन्धुपती भवइ, दावत्तणेत्ति दारं गतं । इयाणि सामभेददंडउयप्पयाणेहि चाउहिगि जहा अस्थी विढप्पड, एरथ उदाहरणं सियालो, तेणा भमैतण हन्थी मओ दिट्ठो, सो चिंतेइ-लद्धो मए, उपाएण ताव णिच्छदेण खाइयन्वो जाय सीहो आगओ, तेण चिंतिय- सचिदृण ठाइयब्ब एतम्स, तण भणिय- अरे भानिणज्ज ! अनिछज्जति ?, सियालेण भणियं- आमं माम!, सीहो भणइ-किमयं मयंति, १०४॥ सियालो भणइ- हन्दी, वेण मारिओ, बग्घेण, माहो चितइ- कदमहं ऊण नातीएण मारियं भक्खयामित्ति गओ सीहो, नवरं
SCHEMICC
३१||
--
दीप अनुक्रम [१७-३१]]
---
[109]