________________
आगम
(०२)
“सूत्रकृत” - अंगसूत्र-२ (नियुक्ति:+चूर्णि:) श्रुतस्कंध [२], अध्ययन [७], उद्देशक [-], नियुक्ति : [२०१-२०५], मूलं [६९-८२] मुनि दीपरत्नसागरेण संकलिता......आगमसूत्र-[०२], अंग सूत्र-[०२] "सूत्रकृत" जिनदासगणि विहिता चर्णि:
त्रसभूतविचार:
प्रत
सुत्राक
||६९
८२||
दीप
श्रीयत्रक- तव्या, सो य थावरेपि तत्ताए गने घातेतो तमथावरेग पुट्ठो, जइ पुण तसभूतो भणेज तो मुंबेजा, तदयुक्त, कथं ?, णिच्छ यणप
POLपडुच गगरद्वितो णागरओ तीर्थकामवत् , एवं सो मए तसो ण घायब्योति तस्यामेव जातौ वर्तमानोऽधात्य:, थावरगती पुण ANण चेव तसो भवतीत्यतो तसट्टाणं अघतं, उदओ सवायं उदए (सूत्रं ७६), ण रोसेण पडिणिवेसेण वा, ओभावणठ्ठता वा | न केवलं, किं तु कुसलं गवेपित्वा, कतरे तुम्भे बदह तमपाणा कंठो, सवायं भगवं गोयमे उदयं पेढालपुतं एवं वयाप्ती-जे तुम्भे वयह तसभूता पाणा ते वयं वदामो तसा पाणा भूता, एते तसा विअंति, तसा य तमभूता, यद्यप्येकः भूतशब्दोऽधिका, तस्याप्यर्थः भवतो न भवतीत्यतो तुल्या, एकाश्रयत्वात् एगट्ठा, सुखं सुखोचारणात् , सूपनीततराप्येवं उपनीयतरा, तसा पाणा, अर्थमुपनयतीत्युपनीतं भवति, किं सुखतरं तसभृतामिधाने अत्थो वणिअति?, मन्यत इत्यर्थः, तसामिधानेन सुखसरं उवणिअति, भूतसद्दो पुण औपम्ये तदर्थे च वर्चते, तदर्थे तावत् जम्हा भूतो भवति भविस्सति तम्हा भूते, अथया सीतीभूते परिणिबुढे य, तम्हा उसिणे उसिणभूते जाते आविहोत्था, औपम्येऽपि स देवलोकभूते, स एवं द्विधा भूतशब्दो वर्तते, अप्येयं संमोह जनयति नतु निष्णय, कथं ?, न हि कश्चित्रसतुल्योऽन्यः कायोऽस्ति जेण यच्चेज, परिशेगात् तदर्थ एव घटते, तदर्थोऽपि च भूत- | शब्दमन्तरेणापि स एवार्थः सेत्स्यति, परि समन्तात् कुश आक्रोश, नेनिंदध आक्रोशत इत्यर्थः, नयनशीलो नेयाइओ मोक्षं नय: तीत्यर्थः, अभिमुर्ख नंदध प्रशंसत इत्यर्थः, अयपि निदेशे, दर्शनं दृष्टिा देशः उपदेशो मार्गः, स्वसिद्धान्तख्यापनार्थमित्यर्थः, किंचान्यत्-जं तुम्भे भणह तसभूएहिं पाणेहिं णिक्खिप्प दंडंति तं समयविरुद्धं, कई ?, भगवं च उदाहु संतेगइया पुरिसा भवन्ति, गम्भवतिया संखेजवासाउया आयरिया चुत्तपुयचि अतीतकालो गहितो, एगम्गणेण बरमाणोवि गहितो अणागतोपि,
अनुक्रम
[७९३
८०६]
४५७।।
[461]