________________
બનારસના આશ્ચર્યકારક કામ કરનારા સંતપુરુષ
૨૯૭
- ત્રીજી વાર મેં કેસૂડાની સુવાસ પસંદ કરી. એ પેદા કરવામાં પણ એ એવા જ સફળ થયા.
પિતાની સફળતાથી વિશુદ્ધાનંદ લાગણીવશ નહોતા લાગતા. એ આખેય પ્રયોગ એમને રોજની ઘટના જે કે સાધારણ પ્રસંગ જેવો લાગતો હતો. એમની ગંભીર મુખાકૃતિ જરા પણ હળવી નહોતી થતી.
“હવે હું પોતે જ સુગંધ પસંદ કરું છું.” એમણે અણધારી રીતે જાહેર કર્યું : “હું એક એવા ફૂલની સુગંધ પેદા કરીશ જેની ઉત્પત્તિ તિબેટ સિવાય બીજે ક્યાંય નથી થતી.”
રૂમાલના સુગંધ વગરના બાકીના છેડા પર એમણે થોડે સૂર્યપ્રકાશ કેન્દ્રિત કર્યો અને એ વસ્તુની સિદ્ધિ થઈ. એમણે ચોથી વાર એક એવી સુગંધ પેદા કરી જેને ઓળખી કાઢવાનું મારે માટે મુશ્કેલ થઈ પડયું.
થોડી મૂંઝવણમાં મુકાઈને એ સફેદ રેશમી રૂમાલ મારા ગજવામાં મૂક્યો. એ આખાય પ્રયોગ અને ચમત્કારિક હેવાને લાગ્યો. એમણે એ સુગંધી દ્રવ્યોને પિતાની પાસે છુપાવી રાખ્યાં હશે ? એમણે પોતાની કફનીમાં સંતાડયાં તો નહિ હોય ? એવું હોય તો તે એમની પાસે ઘણું મોટો સંગ્રહ હે જોઈએ. કારણકે
જ્યાં સુધી હું જાહેર ન કરું ત્યાં સુધી મારી પસંદગીની સુવાસની એમને ખબર જ ન પડે. એને માટે જેટલો જરૂરી હોય તેટલો પૂરતો સંગ્રહ એમની સાદી કફનીમાં ભાગ્યે જ સમાઈ શકે. એ ઉપરાંત, એમના હાથ કફનીની ગડીમાં એક વાર પણ નથી પેઠા.
મેં કાચ તપાસી જોવાની મંજૂરી માગી. એ તારની ફ્રેમમાં જોડેલે, તારના નાના હેન્ડલવાળા, એક તદ્દન સાધારણ, વસ્તુઓને મેટા સ્વરૂપે બતાવનારો કાચ હતો. એની અંદર કશું શંકા કરવા જેવું ન લાગ્યું.
વધારામાં સુરક્ષાની એક બીજી સામગ્રી પણ ત્યાં હાજર હતી. વિશુદ્ધાનંદનું નિરીક્ષણ કેવળ હું જ નહેતે કરી રહ્યો, પરંતુ
