________________
ગિદંડીયો જઈ દૂરે, બેસી કરતો જાપ, ઇણ અવસર તિહાં સુણજો, પ્રગટ્યો દૈતવ પાપ. ૧૩ શિવકુમાર મને ચિંતે, સંકટ પડીયો તામ; ત્રિદંડીયે સવિ કીધો, મુજ હણવાનો કામ. ૧૪ ઉઠી મૃતક સહી મુજને, ખડ્ગ હણસે એહ; ઇહાં થકી ન નસાયે, ઇણિ પેરે ચિંતે તેહ. ૧૫ ઇણ અવસર તિહાં સાંભર્યો, જનક વચન સુખકાર; મન વચ કાય એકાગ્રે તવ જપતો નવકાર. ૧૬ ત્રિદંડીઆના મંત્ર બળે, કરી મૃતક લગાર; સળસળી ઉઠવા લાગ્યો, પાછો પડચો તત્કાળ. ૧૭ એક દોય ત્રણવાર, ઉછળીને ભૂમિ પ્રપાત; પણ નવકાર પ્રભાવે, ન કરી શકે તે ઘાત. ૧૮ રીસ ચડી વેતાલને, મૃતક અધિષ્ઠિત જેહ; ખડગે કરી શિર છેદે, ત્રિદંડીયાનો તેહ. ૧૯ મંત્રતણે મહિમાયે, ગિદંડીયો તત્કાળ; સોનાનો ફરસો થયો, દીસતો ઝાક ઝમાલ. શિવકુમાર તે દેખી, અતિ આશ્ચર્ય લહંત, મનચિંતે નવકારનો, મહિમા અતુલ અનંત. ૨૧ રાત્રિ ભણી તિહાં સાંતી, વસુધામાંહી તેહ; ભૂપ તણી આશાએ, આણે તે નિજ ગેહ. ૨૨ મસ્તક કોઠો રાખી, વાવરે અંગ ઉપાંગ; રજનીયે અક્ષત હુએ, મહિમા અમર ઉત્તાંગ. ૨૩ થોડા વાસરમાંહિ, બહુલ થયો ધનવંત; અનુક્રમે ગૂરુ સંયોગે, તત્વત્રયી સુલહંત. ૨૪ ચૈત્ય સુવર્ણમય કરે, શિવકુમાર ગુણવંત; મણિમય પ્રતિમા થાપે, વિશ્વમાં વિજય વરંત. ૨૫ (મહાસતી શ્રી સુરસુંદરીનો રાસ
૨૦
૨૩