________________
- હાવભાવ વિકાર જણાવતી રે, બોલે સોદાગર તામ;
હવણાં જાવું છે નૃપ મંદિરે રે, નૃપ મળવાને કામ. વે. ૧૦ પણ તનુભૂષણ નહિ બારણે રે, યોગ્ય નૃપાદિક ઠામ; તિણે કારણ તુમ ભૂષણ આપીએ રે, કીજેએ અમ કામ વે. ૧૧ વેશ્યાર્પિત ભૂષણ પહેરી કરી રે, આવ્યો સોદાગર પાસ; કહે નૃપ દ્વાર જઈશું અમો રે, દ્યો તુરગાદિક ખાસ. વે. ૧૨ ભૂપને અશ્વ દેખાડશું રે, દ્યો તિણે અશ્વ રતા, અશ્વ રતન્ન પાંચ આપી કરી રે, તે કહે કરજો યતન્ન.વે. ૧૩ તુરગારુઢ ગયો નિજ મંદિરે રે, ચોર કપટનો ગેહ; વાટ જોવંતા પડી શર્વરી રે, ચિંતે ઉભય ચિત્ત તેહ. વે. ૧૪ વેશ્યા મૂલ સોદાગર દેખીને રે, માગ્યાં ભૂષણ જામ; કહે મુઝ તુરગ પાંચ ગ્રહ યો રે, ભૂષણ દીઠાં તા.વે. ૧૫ તે નર કંત તમારો જાણી રે ) કહે કેહનો કંત; લૂંટયા લૂંટયા ચોર હસ્યામસ, 5 કહેત. વે. ૧૬ સુરસુંદરીનો રાસ સુહામણો રે, ચો કે ખંડ રસાલ,
વીર કહે ભવી સાંભળો રે, તેહની ચોથી ઢાલ. વે. ૧૭ ૧-ઘર, ૨-રાત્રિ ભાવાર્થ - * ચોર શાહુકાર શેઠ બનીને વેશ્યાને ત્યાં ગયો. વેશ્યા પણ સમજી છે કે ગ્રાહક સારો છે. માલ સારો મળશે. માની આદર સત્કાર –બહુમાનમાં ઉણપ રાખતી નથી. સુંદર આસન બેસવા માટે આપ્યું. ચતુર વેશ્યા શેઠની સાથે વાત કરતાં પણ પોતાનાં અંગોને મરોડ આપતી, નયનો નચાવતી હતી. કામદેવના ધામ સરખી શોભતી હતી. કનકના કળશ સરખા વેશ્યાના સ્તનયુગલ શોભતા હતા. પાયે ઝાંઝરનો ઝમકાર હતો. નાસિકાએ મોતીની વાળી, કંઠે નવસેરો હાર હતો. નયન કટાક્ષ કરીને પુરુષના હૈયાને વીંધી નાંખતી હતી. નવજવાન જોબનવંતી વેશ્યા હસતી હસતી આંગતુક શેઠની સાથે વાર્તા વિનોદ કરી રહી છે. વિનય વિવેકથી યુકત ચતુરાઇથી વેશ્યા શેઠને મીઠાં વચનોથી આવકારે છે.
પરદેશીને ક્ષેમ ને કુશળતાના સમાચાર પૂછયા. ત્યારબાદ ચોર કહે-હે કામિની! હું એક પરદેશી સોદાગર છું. પરિવાર સાથે આવ્યો છું. તમે કહો તો મારા પરિવાર અને સાથે રસાલો છે તેને લઈને હું તારા દ્વારે આવું. વેશ્યા કહેહે શેઠજી! તમે તથા તમારો પરિવાર મારે ઘેર પધારો. શા માટે નગરની બહાર ઉતર્યા છો? જાઓ તમે સૌને લઇને આવો. ચોરને તો જોઈતું હતું. નવા શેઠના સ્વાંગમાં ચોર સોદાગર પાસે પહોંચી ગયો. પરદેશી સોદાગરે આવેલા શેઠને
(મહાસતી શ્રી સુરસુંદરીનો રાસ)