________________
(૧૪૬)
સતીય શિરોમણી સુંદરી, ચિત્ત નિરમલ રાખે; ખેચરની રમણી પ્રતે, જિન મારગ દાખે. પુ. ૧૧
જીવા જીવાદિક તત્ત્વની, ઓળખાણ કરાવે, નવપદ મહિમા વર્ણવે, ષદ્રવ્ય બતાવે. પુ. ૧૨ સજ્જન શાસ્ત્ર- વિનોદથી,અનુગમતા કાળ, મૂર્ખને નિદ્રા કલહથી, વ્યસને ગમે કાળ. પુ. ૧૩ કોઇ દિન રમતાં સોગઠાં, નણદલ ભોજાઇ, કોઇ દિન ચૈત્ય જુહારતી, સાથે લેઇ ભાઇ. પુ ૧૪ ગુણ-નિષ્પન્ન-શૃંગારથી, શોભે ગુણવંતી; ઉત્તમ સમકત-ચીર છે, દયા કંચુક ખંતી. પુ. ૧૫ હાર અમૂલક શીલ છે, તપ તિલક વિરાજે; સત્ય વચન તાંબૂલ જ્યો, દાન કંકણ છાજે. પુ. ૧૬ લજ્જા અંજન આંજતી, જિન પંથે ચચાર; ફુલવંતી નારી-તણાં, બોલ્યા શૃંગાર પુ. ૧૭ સુંદરીને અતિ સ્નેહથી, ભોજાઈ શૃંગારે; ચીર અમૂલક પહેરતી, શિર શોભિત હારે પુ. ૧૮ તિલક કરે ભાલસ્થલે, અંબર જિમ ચંદ; કજ્જલ નેત્રાંજન કરે, કર કંકણ વૃંદ. પુ. ૧૯ આભરણાદિક શોભતે, ભોજાઇ પહેરાવે; સુખમાં રહેતાં સતીતણું, રુપ અધિકું થાવે. પુ. ૨૦ તે દેખી ખેચરપતિ, ચિત્ત વિદ્દલ થાય; ઉક્ત વચન સંભારીને, રાખે ચિત્ત ઠાય. પુ. ૨૧ ત્રીજે ખંડે ઢાલ એ, શુભ ચોથી કહાયે; સુરસુંદરી લીલા કરે, પરમેષ્ઠી પસાયે. પુ. ૨૨ મહાસતી શ્રી સુરસુંદરીનો રાસ)