________________
દંપતી હોય પરદેશ, ચાલ્યા શીખ લહારી, મૂકી દ્વીપ વિચાલ, ચાલ્યો કંત વહીરી, ૩ તવ મુઝ મલિયો એક, વ્યવહારીય વડોરી; બૂડ્યો પોત સહિત, કરમે તેહ નક્યોરી. ૪ ગજ ઘાતે પડી નાવ, તો તિહાં શેઠ મલ્યોરી; કામમયી મુઝ રુપ, દેખી ચિત્ત ચલ્યોરી. ૫ પૂરવ નિસુણી વાત, કિંપિ ન કાર્ય સરેરી; સોવનકુલ પુર મુઝ, વેચણ તેહ ધરેરી. ૬ કેતી કહું હું વાત, કરમે વીતી જિસીરી; તે કહેતાં ઉપહાસ, લહિયે કરમ વસીરી. ૭ પ્રભુ પુરે થઈ વાત, ખેચર રાય સુણોરી; અરિમર્દન નરપાલ, તેહિ જ નયર તણોરી. ૮ ધરટક નામે વિપ્ર, દુઃખિત તો વસેરી; લેવા શ્રી પરદે શ, ચાલ્યો કરમ વસેરી. ૯ વાણારસી પુરી માંહી, ભિક્ષા ભ્રમણ કરે રી; પણ નવિ પામી ભીખ, રાત્રે ભૂખ મરે રી. ૧૦ પાસે રજકની ક્ષીર, ખાધી ભૂખ વસેરી; અનુકરમે તે વિપ્ર, નિજ પુર આવ્યો જશેરી. ૧૧ પુણ્ય થકી ૫ તાસ, પુરોહિત માન કરે રી; અન્ય દિવસ તસ ગેહ, નાટક નાચ કરે રી. ૧ ર પણ નવિ રીઝે મૂઢ, કિંપિ ન તાસ દીયોરી; ચિંતે પેટક તામ, એક ઉપાય કયોરી. ૧૩ જહ જહ ધરટક કીધ, તહ તહ કહેશું હવે રી; ભીત થકી દીએ દાન, સંતોષે વિભવેરી. ૧૪ લબ્ધ ઉપાય તે ધૂર્ત, પુનરપિ જામ કહેરી; નિજ મુખ ગુપ્ત પ્રકાશી, પુરોહિત હાંસી લહેરી. ૧૫
(મહાસતી શ્રી સુરસુંદરીનો રાસ)