________________
सुरगणसुहं समत्तं सव्वद्धापिंडितं अनंतगुणं । न वि पावे मुत्तिसुहं णंताहिं वि वग्गवग्गूहि ।।
न वि अत्थि माणुसाणं तं सोक्खं न वि य सव्वदेवाणं ।
जं सिद्धाणं सोक्खं अव्वावाहं उवगयाणं ॥ सिद्धस्स सुहो रासी सव्वद्धापिंडितो जइ हवेज्जा । सोऽणंतवग्गभइतो सव्वागासे ण माएज्जा ॥ जहणाम कोइ मेच्छो जगरगुणे बहुविहे वियाणंतो । न चएइ परिकहेउ उवमाए तहिं असंतीए ॥
इय सिद्धाणं सोक्खं अणोवमं, णत्थि तस्स ओवम्मं । किञ्चि विसेसेणेत्तो सारिक्खमिणं सुणह वोच्छं ॥
जह सव्वकामगुणितं पुरिसो भोत्तूण भोयणं कोइ । तण्हा - छुहाविमुक्को अच्छेज्ज जहा अमियतित्तो ।
इय सव्वकालतित्ता अतुलं णेव्वाणमुवगया सिद्धा । सासयमव्वाबाहं चिट्ठति सुही सुहं पत्ता ॥
सिद्धत्तिय बुद्ध त्तिय पारगत त्ति य परंपरगत्ति । उम्मुक्ककम्मकवया अजरा अमरा असंगाय ॥
णित्थिण्णसव्व दुक्खा जाति - जरा - मरणबंधणविमुक्का । अव्वाबाहं सोक्खं अणुहुंती सासयं सिद्धा ॥ '
1. क. प्रज्ञापना - मुनि मधुकर, सूत्र - 159 179 । ख. तित्थोगाली पइण्णयं - गाथा 1226 से 1255
55
