________________
નથી ! માટે હવે અમને છેલ્લી વાર બરાબર સાંભળી લે કે, કાં આ બધું ધન અમારા ચરણે મૂકી દે અથવા તો અમારી સાથે લડવા તૈયાર થઈ જા ! બોલવામાં બહાદુર તો ઘણા હોય છે, જોઈએ હવે તારી બહાદુરી બોલવા પૂરતી જ છે કે....
લૂંટારાઓ વાક્ય પૂરું કરે, એ પહેલાં તો પેલો વણિક પોતાના ઘોડા પરથી કૂદીને નીચે જમીન પર આવી ઊભો, પોતાના ભાથામાં પાંચ બાણ હતાં, એમાંથી બે બાણ દીવાસળીની સળીની જેમ ભાંગીને એણે ફેંકી દીધો અને બહાદુરીપૂર્વક એણે પડકાર કર્યો કે, બોલો, મારી સાથે લડવા અને બળાબળની પરીક્ષા કરવા કોણ તૈયાર છે? તમે એમ ન સમજતા કે, ઢીલી ખીચડીનો ખાનારો આ વાણિયો માત્ર બોલવામાં જ બહાદુર છે ! આ હાથ જેમ ત્રાજવું ઝાલી શકે છે, એમ તલવાર પણ તાણી જાણે છે. આ કાયાને જેમ દુકાન ફાવે છે, એમ યુદ્ધના મેદાનમાં ઘૂમવું પણ ફાવે છે.
ઘોડા પરથી નીચે ઊતરી પડીને એ વણિકે જે કંઈ કર્યું, એની પરથી લૂંટારાઓને લાગ્યું કે, આ વાણિયો કાં પૂરેપૂરો પરાક્રમી હોવો જોઈએ, કાં તો પૂરેપૂરો પાગલ હોવો જોઈએ ! નહિ તો લડવાનો લલકાર કરીને આમ ઘોડા પરથી કોઈ નીચે ઊતરી પડે ખરું? તેમજ આ રીતે બાણ ભાંગીને ફેંકી દે ખરું? લૂંટારાઓ વિચારમગ્ન અને ગંભીર બની ગયા. થોડી વાર પછી એમણે પૂછ્યું : વાણિયા! લડજે પછી, પહેલાં તું અમને એ જણાવ કે, તું ઘોડા ઉપરથી નીચે કેમ ઊતરી પડ્યો, તેમજ બે બાણને તે ભાંગીને ફેંકી કેમ દીધાં? અમને અત્યારે ધન લૂંટવાની જેટલી ઉતાવળ નથી, એટલી ઉતાવળ આ બે વાત પાછળનું રહસ્ય જાણવાની છે !
પોતાનાં ધનુષ્ય-બાણને જરા આઘાં મૂકીને વણિકે કહ્યું : તો સાંભળી લો. હું જૈન છું, કોઈની હિંસા નહિ કરવાની મારે પ્રતિજ્ઞા છે, કદાચ સ્વ-બચાવ માટે સંગ્રામ ખેલવાનો અવસર આવી જ લાગે, તો એક વ્યક્તિ પર એકથી વધુ બાણ નહિ છોડવાની મારી ટેક છે, તેમજ મંત્રીશ્વર વિમલ રે ૧૫
