________________
પડકાર ઝીલી લઈને પાટણ મને જીતી લે, તો હું જાણું કે, ઢીલી ઢીલી ખીચડીનો ખાનાર ગુજરાતી જેમ બજારોનો બાદશાહ છે, એમ કુસ્તીબાજીમાં પણ એ કુશળ અને સબળ છે !
મહારાજ ભીમદેવે જણાવ્યું : આ પાટણના વણિકોને તમે ઓળખતા નથી, માટે જ હાથે કરીને હારવા અહીં આવ્યા છો. બોલો, તમે કહો એને તમારી સામે લડાવું અને એમાં જો તમે જીતી જાવ, તો તમારા પ્રતિસ્પર્ધીની હારનો સ્વીકાર મારે કરવાનો ! બોલો, તમે કહો એને લડવાનો આદેશ આપું ? આ ગુજરાત છે અને એમાંય વળી આ તો પરાક્રમીઓનું પાટણ છે !
મલ્લુ આશ્ચર્યનો ભાવ વ્યક્ત કરીને કહ્યું ઃ મહારાજ ! વીરોથી હકડેઠઠ ભરેલી આ સભા હોવા છતાં વીર તરીકે તો હું એક દંડનાયક શ્રી વિમલને જ નામથી ઓળખું છું. એથી એમની સાથે કુસ્તીમાં ઊતરવાના મારા ઓરતા છે. જીતવો તો વીરને જીતવો, કાયરને જીતીને સસ્તો વિજય મેળવવામાં હું માનતો નથી. માટે જો મારી પસંદગી આપને પ્રમાણ હોય, તો તો આ દંડનાયકને જ દંડ પીલવા આપ આદેશ આપો !
રાજા ભીમદેવે દંડનાયક વિમલ સામે નજર કરી. એઓ તરત જ ઊભા થયા, ભીમદેવના ચરણનો સ્પર્શ કરતાં એમણે કહ્યું કે, આપની કૃપા છે, એટલે પાટણની પ્રતિષ્ઠાને અને ગુજરાતના ગૌરવને ઊની આંચ પણ નહિ આવે એવો વિશ્વાસ છે ! જે મલ્લની કસાયેલી અને એથી બિહામણી લાગતી કાયા જોઈને જ બીજાના હાંજા ગગડી જાય, એ મલ્લની સામે બાંયો ચડાવીને વિમલે ઝંપલાવ્યું.
આખી સભાનો જીવ પડીકે બંધાઈ ગયો, સૌના જીવ તાળવે ચોંટી ગયા. સભા ફાટી આંખે અને ભયભીત અંતરે એ મલ્લયુદ્ધને નિહાળી રહી. એ મલ્લ અંગ-પ્રત્યંગોના મર્મભેદી જે પ્રહારો કરતો હતો, એ જોઈને તો સભા એવો સિસકારો જ નાખી ગઈ કે, આનાથી તો સમશેરના પ્રહાર પણ સારા ! આકાશમાં ઊડતા પતંગની જેમ આમ
મંત્રીશ્વર વિમલ
૨૧૫
