________________
પુનરુદ્ધારની જવાબદારીનોય એમને પૂરેપૂરો ખ્યાલ હતો, એથી જ આ કાર્યના શ્રી ગણેશ પણ ક્યારનાય થઈ ચૂક્યા હતા.
પૂ. આચાર્ય શ્રી સુપ્રતિબદ્ધસૂરિજી આદિનો ઘણો મોટો શ્રમણશ્રમણી પરિવાર એ વખતે કલિંગને પોતાના પગલે પાવન બનાવી રહ્યો હતો. મહારાજા ખારવેલ જ્યારે ભિક્ષુરાજ તરીકે હતા, ત્યારથી જ શ્રી સુપ્રતિબદ્ધસૂરિજીની નિશ્રા-પ્રેરણા-સદુપદેશ મેળવવા એઓ બડભાગી બનતા હતા. કુમારગિરિતીર્થના ઉદ્ધાર-કાર્યમાં એઓશ્રીનો સદુપદેશ મહારાજા ખારવેલ માટે એક મોટું પ્રેરક પરિબળ હતું. આ આચાર્યદેવશ્રીનાં ચરણો સમક્ષ ચાકર બનીને આળોટવાનું અને ધર્મવાત્સલ્ય પામવાનું જે બડભાગ્ય એઓ બાલ્યકાળથી જ ધરાવતા આવ્યા હતા, એમાં હજી ઓટ નહોતી આવી.
રાજા ખારવેલ જ્યારે એકાંતને પામતા, ત્યારે એમનાં મનમાં મગધવિજયના મનોરથનાં રથો દોડાદોડ મચાવી મૂકતા, પણ યાહોમ કરીને ઝંપલાવવામાં શાણપણ નહોતું, એનો એમને ખ્યાલ હતો. કારણ કે મગધ સામ્રાજ્યની ત્યારે જે ધાક-હાક હતી અને સેનાપતિમાંથી સરમુખત્યાર બનેલા પુષ્યમિત્રનો જે પ્રચંડ પ્રભાવ હતો, એથી ભલભલા મહારથીઓ મગધ સામે આંગળી કરતાંય ડરતા હતા. મહારાજા ખારવેલમાં આવા ડરનું તો જો કે નામોનિશાન ન હતું. કારણ કે મગધના સંગ્રામને જીતવા કલિંગ સેના પોતાના લીલુડા માથાં હસતે-હૈયે વધેરીને જ સંતોષનો શ્વાસ લેશે, એવો એમને પાકો વિશ્વાસ હતો. છતાં યોગ્યકાળ અને યોગ્ય તક સાધ્યા વિના આક્રમણ માટે આંધળુકિયા કરવા, એ સગા હાથે પરાજયને તેડું પાઠવવાની પાગલતા જ હતી, આનો એમને પૂરેપૂરો ખ્યાલ હતો, એથી એઓ યોગ્ય સમયની પ્રતિક્ષામાં મગધવિજયની પૂર્વતૈયારીઓ કરવામાં જ કટિબદ્ધ બની ગયા. થોડા વધુ દિવસો વિત્યાં અને પોતાની બળશક્તિનું પૂરેપૂરું ગણિત માંડ્યા બાદ કલિંગ ચક્રવર્તી ખારવેલે મગધ સામે યુદ્ધ જાહેર કર્યું!
[૮૨
~~~~~~~~~~~~ મહારાજા ખારવેલ
