________________
અનુમતિ માંગી. શુભભાવિ જોઈને આચાર્યદેવ તરફથી અનુજ્ઞા મળતા અવંતિસુકુમાલ મુનિ સ્મશાનમાં જઈને ધ્યાનસ્થ બની ગયા. એ જ રાતે એક શિયાળણનો મરણાંત-ઉપસર્ગ સમતાથી સહન કરીને મુનિઅવંતિસુકમાલ કાળધર્મ પામ્યા અને નલિનીગુલ્મ વિમાનમાં દેવ તરીકે ઉત્પન્ન થયા.
ભદ્રામાતાને જ્યારે વહાલસોયા બેટા અવંતિની દીક્ષાની ખબર પડી, ત્યારે એણે મન મનાવી દઈને એની અનુમોદના કરી. બીજે દિવસે જયારે સાધુ-સમુદાયમાં પુત્ર મુનિનું દર્શન ન મળ્યું. ત્યારે આ અંગે એણે આચાર્યદેવને પૂછ્યું : જવાબ મળ્યો કે, ભદ્રામાતા ! બડભાગી તમારો પુત્ર તો નલિનીગુલ્મ-વિમાનમાંથી અહીં અવતર્યો હતો અને ગઈકાલે રાત્રે મરણાંત-ઉપસર્ગ વેઠીને એ પુનઃ ત્યાં પહોંચી પણ ગયો છે.
ભદ્રામાતા પુત્રવધૂઓ સાથે સ્મશાનમાં જઈ પહોંચ્યા. આનંદ અને આઘાતની મિશ્ર લાગણી એ સૌએ અનુભવી. આ પછી વૈરાગ્ય-વાસિત બનીને ભદ્રામાતાએ એક સગર્ભા પુત્રવધૂ સિવાય બીજી બધી પુત્રવધૂઓ સાથે સંયમ સ્વીકાર્યું. સગર્ભા પુત્રવધૂએ એક દહાડો જે પુત્રને જન્મ આપ્યો, એ આગળ જતા મહાકાળ તરીકે પ્રસિદ્ધ થયો. એણે પોતાના પિતાની સ્મૃતિમાં ક્ષિપ્રા નદીને કાંઠે ભવ્ય જિનમંદિરનું નિર્માણ કરીને એમાં શ્રી અવંતિપાર્શ્વનાથજીની પ્રતિમાની પ્રતિષ્ઠા કરી, આ મંદિર પછી આગળ જતા “મહાકાળ મહાદેવ”ના મંદિરમાં ફેરવાયું.
આમ, આર્ય શ્રી સુહસ્તિસૂરિજીનો સમય જૈનયુગ માટે સુવર્ણસમય બની ગયો. પોતાની પાટ પર આર્ય શ્રી સુસ્થિતસૂરિજી અને આર્ય શ્રી સુપ્રતિબદ્ધસૂરિજીને સ્થાપિત કરીને એઓશ્રી લગભગ ૧૦૦ વર્ષની વયે અવંતિમાં સ્વર્ગવાસી બન્યા. આર્ય મહાગિરિજી અને આર્ય સુહસ્તિજી સુધીની પાટ પરંપરા નિર્ઝન્થ-ગચ્છ તરીકે પ્રસિદ્ધ રહી. આ બે મહાપુરૂષોનો બાલ્યકાળ આર્યધક્ષાની દેખરેખ નીચે પસાર થયો હોવાથી આ બંનેના નામ “આર્ય” આ પદથી સુશોભિત બન્યા.
પર ૧૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦
~~~~~~~~~~~ મહારાજા ખારવેલ