________________
મુનિ બળભદ્ર મંત્ર પ્રત સોંપીને જ્યારે સૂર્યમંદિરની બહાર આવ્યા અને ગોપવેલા ત્રણ પાનાં જ્યારે એમને ન દેખાયાં, ત્યારે એમની આંખ આંસુભીની બની ગઈ ! એમની સ્થિતિ ઝાંઝવાના નીર જોઈને તીર છોડનારા ભ્રાંત મૃગ-બાળ જેવી થઈ હતી : છોડ્યું તીર, પણ ન મળ્યું નીર !
ગુવજ્ઞાને ઉપેક્ષીને મુનિ બળભદ્ર ત્રણ પૃષ્ઠો ગોપવ્યાં પણ તેઓ બન્ને બાજુથી નિરાશ થયા : એક તરફ ગુરુની આણ લોપાઈ હતી અને બીજી તરફ એ લોપવા છતાં નિરાશા જ મળી હતી. પોતાની ભૂલ પર એમણે આંસુ વહાવ્યાં.
સૂર્યમૂર્તિના અધિષ્ઠાતાએ જ એ ત્રણ મંત્રપૃષ્ઠોનું હરણ કર્યું હતું! મુનિનાં આંસુ જોઈને એ પૃષ્ઠો પાછાં આપતાં દેવે આશિષ સાથે કહ્યું:
મુનિવર ! લો, આ ત્રણ પૃષ્ઠો ! મંત્ર-વિદ્યાના બળે તમે ભાવિમાં વલંત ઇતિહાસ રચી શકશો.”
અમૃતનાં તો બે બુંદો પણ ઘણાં ગણાય ! ત્રણ પૃષ્ઠોમાં ઘણી ઘણી ભેદી દુનિયા છુપાયેલી હતી. મુનિ બળભદ્ર એ બધા મંત્રો સિદ્ધહસ્ત કરી લીધા! એક વાર બળભદ્ર મુનિ મંત્ર-શાસ્ત્રનું પુનરાવર્તન કરી રહ્યા હતા. બાજુમાં જ બકરીઓની લીંડીઓ વેરાયેલી પડી હતી એનો એમને ખ્યાલ ન રહ્યો અને “સંજીવિની વિદ્યાનું પુનરાવર્તન થઈ ગયું. એ વિદ્યાના બળે લીંડીઓમાંથી બકરીઓ ઊભી થઈ ગઈ !
શ્રી યશોભદ્રસૂરિશ્વરજીના કાને પોતાની વસતિમાં બકરીઓનો અવાજ અથડાયો અને તેઓ ચોંક્યા ! અવાજની દિશામાં એમણે જોયું, તો મુનિ બળભદ્ર સ્વાધ્યાય-મગ્ન હતા અને એમની આજુબાજુ બકરીઓ ફરી રહી હતી !
ભૂલ જરૂર થઈ ગઈ હતી. ગુરુદેવ જ્યારે સામા ખડા થઈ ગયા, ત્યારે પોતાની ભૂલ સમજાતાં મુનિ બળભદ્રને વાર ન લાગી પણ હવે શું થાય? ભૂલનું કારણ તો ભૂતકાળ હતો અને એનો વિપાક વર્તમાનકાળ રૂપે ખડો હતો. ગિરનારની ગૌરવગાથા છ ૪૭
