________________
ચાલ્યાં ! આકાશમાં અદશ્ય થતી એ બે આકૃતિઓને સંઘ જોતો જ રહ્યો !
– ૭ – દેવરાજ ઇન્દ્ર જેનું નિર્માણ કરાવ્યું હતું. જેના સ્તંભે ખંભે ને તોરણે તોરણે લક્ષ્મીનો સાગર ઘૂઘવતો હતો, દેવો જ્યાંનું દાસ કાર્ય ઉઠાવતા હતા, સુરસંઘ જ્યાંનું સેવાકાર્ય કરતાં સ્વામીત્વની ખુમારી અનુભવતો, એવું આ બડભાગી તીર્થ !
કાંચન બલાનકતીર્થનો આ ટૂંકો મહિમા હતો. રત્નશ્રાદ્ધ અહીં આવી ઊભા. દેવીએ કહ્યું :
“આ તીર્થ પર ૭૨-૭ર પ્રભુ પ્રતિમાઓ છે. એમાં જ્યાં તારી દૃષ્ટિ આકર્ષાય ને જે મૂર્તિ તારી આંખમાં સમાઈ જાય, એ તારી ! બસ, વત્સ ! આટલાથી તું પ્રસન્ન ખરો ને?'
માની કૃપા ચાર ચાર હાથે વત્સ પર વરસી રહી! રત્નશ્રાદ્ધ તો આ તીર્થ, મંદિર, અહીંની પ્રતિમાઓ : આ બધું જોઈને છક્ક થઈ ગયા હતા. એમની આંખ ને અંતરમાં આનંદ ને આશ્ચર્યનો મહેરામણ ઊમટ્યો હતો ! એ મહેરામણનાં પાણી છલકી છલકીને મોં પર ફરી વળતાં હતાં આજે જીવનનો ધન્ય દિવસ હતો !
૧૮ સુવર્ણની, ૧૮ રત્નની, ૧૮ રજતની અને ૧૮ વજની આમ ૭ર પ્રતિમાઓ આ મંદિરમાં વિરાજિત હતી ! કઈ પ્રતિમા પસંદ કરવી અને કઈ ન કરવી, એ દ્વિધા રત્નના દિલને મૂંઝવી રહી! અંતે રત્નના તેજથી ઝળહળતું એક બિંબ રત્ન પસંદ કર્યું પણ દેવીએ એને વારતાં કહ્યું :
વત્સ ! તીર્થ મહાન છે અને ભાવિ અંધકારભર્યું છે! કલજુગની કાળી કહાણીઓની નોંધ ઈતિહાસ ધ્રુજતે હાથે નોંધશે, માટે રત્નનું આ બિંબ લઈને ગિરનાર પર સ્થાપવું યોગ્ય નથી કોઈ આતતાયીના ડોળા આ રત્ન-બિંબ પર કરાશે, તો એની આશાતના કેટલી બધી થશે ? માટે ભાવિનો વિચાર કર !” ગિરનારની ગૌરવગાથા જ ૩૯
