________________
આમરાજે શસ્ત્રો સાબદાં બનાવતાં પહેલાં, સૂરિરાજની સાથે આંખ મિલાવી. એ મૌનમાં જ કંઈક વાત થઈ ગઈ ને સંઘ પાછો ફર્યો. આગળ વધવા, કેટલીક વખત પાછળ હટવું પડે છે ! સામા પક્ષને થયુંઆ બધાં લાકડાંની તલવારે યુદ્ધ ખેલવા નીકળી પડ્યા લાગે છે !
યુદ્ધનો યૂહ રચવાની અને સેના સાબદી રાખવાની સૂચના આપીને આમરાજ સીધા જ સૂરિરાજ પાસે આવ્યા ને મંત્રણા શરૂ થઈ ! સૂરિરાજે કહ્યું :
ક્ષત્રિયને જેટલો વિશ્વાસ પોતાનાં શસ્ત્રો પર હોય, એથીય વધુ વિશ્વાસ, અમને અમારાં શાસ્ત્રો પર છે ! પહેલાં હું શાસ્ત્રનું યુદ્ધ લડી લઉં. પછીની વાત પછી.”
રાજા આમને માટે આ દિશા ને આ દ્વાર અજ્ઞાત હતાં. એમણે ગુરુવચનને શિરસાવંઘ કર્યું.
અહિંસા આપણો ધર્મ છે. જ્યાં સુધી હિંસાની ઓથ લીધા વિના શત્રુ જિતાતો હોય, ત્યાં સુધી હિંસાની ઓથ શાને લેવી?”
સૂરિજીએ પોતાના પગલાનું ઊજળું પાસુંય બતાવ્યું ! ને એક રાજદૂત ગિરનારના રાજાની સમક્ષ જવા રવાના થયો એની પાસે મહત્ત્વનો સંદેશ હતો !
– ૧ – રાજદૂત સંદેશ લઈને પાછો વળ્યો. સૂરિરાજ એ સંદેશ વાંચીને રાજભવન તરફ જવા તૈયાર થયા. જોઈતું હતું, એ જ નક્કી થયું હતું. સૂરિજીને ગિરનારના પરપક્ષીય રાજાની મુલાકાત જોઈતી હતી. એ માટે દૂત રવાના થયો હતો અને મુલાકાતના નિર્ણયનો વળતો સંદેશ લઈને એ હાજર થયો હતો.
શ્રી બપ્પભટ્ટસૂરિજી પોતાના મુખ્ય શિષ્યો સાથે રાજાને મળ્યા અને ત્યાં એમણે પોતાની વાત રજૂ કરી :
૨૦ ગિરનારની ગૌરવગાથા
