________________
મંત્રીશ્વરને હવે મોડું થતું હતું. એમણે જરા ઊંચા સાદે કહ્યું :
કેટલી વાર? આના બદલે કંઈક બીજું માંગી લો ! યોગ્ય માંગ પર હું વિચાર કરવાય નહિ થોભે. મારે મોડું થાય છે. ભાવિની ને અત્યારની બધી મુસીબતો આ “મધ્યમમાર્ગથી ટળી જશે !”
ફરિયાદીઓએ જવાબમાં જણાવ્યું :
મંત્રીશ્વર ! માર્ગ તો સાચો છે, પણ આ મૂંડકાવેરામાં તો ઘણા ઘણાના ભાગ છે! કોણ આનો નિર્ણય કરે?”
‘તમે જો નિર્ણય કરવાને અસમર્થ હો, તો આ વાત મને સોંપી દો ! મારી પર તો તમને વિશ્વાસ છે ને?”
“આપના પર વળી અવિશ્વાસનો છાંટોય રખાય ? આપ ન્યાય તોળો, એને અમે સમસ્વરે વધાવી લઈશું !
ચોક્કસ ! પછી એ માર્ગ છોડીને, એક પગલુંય આડું અવળું નહિ મૂકી શકાય !”
અમારા પર વિશ્વાસ રાખો, મંત્રીશ્વર !” “આપનો ન્યાય અમે મસ્તક પર ચડાવીશું.”
બધાંની સમસ્વરી આ કબૂલાત પછી મંત્રીશ્વરે કહ્યું, આ મૂંડકવેરા આજથી રદ કરવાનો હુકમ થાય છે ને એના બદલામાં, આ જીર્ણદુર્ગની ગોદમાં વસેલું ‘કુહાડી ગામ તમને આપવામાં આવે છે. એની ઊપજ પર તમારો સંપૂર્ણ અધિકાર આજથી માન્ય કરવામાં આવે છે. એની સંપૂર્ણ આવક તમારી ! બસ !”
સહુ આનંદી ઊઠ્યા. “કુહાડી' ગામનો ઇજાર-લેખ” હાથમાં આવતાં જ સહુએ મંત્રીશ્વરનો જયઘોષ કર્યો.
ગિરનારની કોતરોમાં થઈને એ જયઘોષ જ્યારે પાછો વળ્યો, ત્યારે મંત્રીશ્વર સંઘ સાથે ગિરનારની પગથાર પર આગે બઢી ગયા હતા!
૧૩૦ ૐ ગિરનારની ગૌરવગાથા
