________________
મોટા મોટા શેઠ અને શાહુકારોની દિલની માંગણી અને લાગણી સજ્જનના અંતરને ન અડી ! અડી એમને ભીમની વાણી ! કેમ કે એમાં લાગણીની લવણિમા હતી ને માગણીની મનોહરતા હતી !
બહારથી તો ઝૂંપડી જેવો જ એ ઘરનો દેદાર હતો, પણ અંદર તો જાણે દોલત-દેવીનો દરબાર રચાયેલો હતો ! ભીમે એક ઓરડીનાં બારણાં ખોલી નાખતાં કહ્યું :
સજ્જન દેવ ! જુઓ, ધનના આ ઢગલા તમારા જ છે, જેટલું ધન જોઈએ, એટલું વગર સંકોચે લઈ જશો !
બહારથી જ્યાં અમાસ દેખાતી હતી, ત્યાં અંદર પુરબહારમાં ખીલેલી પૂર્ણિમા જોઈને સજન મંત્રી છક્ક થઈ ગયા !
રત્નો, માણેક, નીલમ અને મોતીના ઢગમાંથી ઊછળતી તેજછોળો વાતાવરણમાં પ્રકાશનો ધ્વનિ પાડી રહી હતી ! ત્રણ શું ત્રીસ વરસની સોરઠની આવક ભરવી હોય, તોય અખૂટ જ રહે, એવો સમૃદ્ધિનો સાગર ત્યાં ઘુઘવાટ કરતો લહેરાઈ રહ્યો હતો !
મંત્રીશ્વરના મુખમાંથી એવા ઉદ્ગારો સરી પડ્યા : વાહ ! સોરઠ! ધન્ય તારી બહુરત્ના વસુંધરા !
આખા સોરઠમાં ઘૂમી વળવા નીકળેલા દંડનાયક એ જ સાંજે જૂનાગઢ તરફ પાછા ફરી ગયા. કેમ કે જીર્ણોદ્ધારની ઝોળી ભરી દેવાનું વચન મળી ગયું હતું !
આંખનો ખૂણો હજીય લાલ જ હતો ! કપાળ પર ખેંચાયેલી ક્રોધની ત્રિવલીઓ હજી એવી ને એવી જ હતી ! અને ભૃકુટિ પરની ભયાનકતા વધતી જ જતી હતી !
ઊંચો-ઊંચો ગિરનાર અને એની ચોમેર નાની નાની ટેકરીઓ! પિતાની પડછંદ કાયાની આસપાસ જાણે નાનાં શિશુઓ ખેલતાં કૂદતાં હોય, એવું દશ્ય દેખાતું હતું !
૧૦૪ ૬ ગિરનારની ગૌરવગાથા
