________________
મૂરઝાયેલાં એ મંદિરોને ફરીથી મહોરતાં કરવા અઢળક ધન જોઈએ. સોરઠમાં આજે ટહેલ પડે એટલી જ વાર હતી. ટહેલ પડતાં જ જીર્ણોદ્ધારની ઝોળી છલકાઈ જાય એમ હતું ! પરંતુ એ માટે ગામેગામ ને નગરનગર ઘૂમી વળે, એવો ખંતીલો કાર્યકર જોઈએ ! દંડનાયક હમણાં આટલો બધો ભોગ આપી શકવા અસમર્થ હતા, કેમ કે સૌરાષ્ટ્ર સમસ્તના સંચાલનનો ભાર એમના શિર પર હતો !
આખરે દંડનાયક સજ્જને સૌરાષ્ટ્રની ઊપજમાંથી નવનિર્માણ આરંભવાનો વિચાર કર્યો. એમને આત્મવિશ્વાસ હતો કે, પછીથી સોરઠ મારી ઝોળીને છલકાવી દેશે!
મંગળપળે, મહામૂલી ઘડીએ અને એક સુવર્ણ દિવસે ગિરનાર પર નિર્માણનું શિલ્પ-ટાંકણું સળવળ્યું !
કલા જેનો કસબ હતો, શિલ્પ-શાસ્ત્રો જેના મોઢે રમતાં હતાં, એવા શિલ્પ-સંઘના ભાગ્ય-દ્વારે ટકોરા પડ્યા અને એ સંઘ પોતાનાં ઓજારમાં
ઓજસ પૂરીને ગિરનારનાં મંદિરોમાં કલાને કંડારવા મંડી પડ્યો! ગિરનારની ગુફાએ ગુફાએ અને કોતરે-કોતરે એ ટાંકણાંઓના પ્રતિધ્વનિ પડ્યા!
અજાતશત્રુને પણ શત્રુ હોય છે ! સદા અને સર્વદા સંસારને જે સ્નેહથી સજી દેવા કટિબદ્ધ હોય, એના પર પણ આગઅંગારા ફેંકનારા મળી આવે છે !
| ગિરનારના ઉદ્ધાર કાજે, દંડનાયક સજ્જને જે પગલું લીધું, એની પાટણમાં વિપરીત જ અસર પડી અને એક દિ' સિદ્ધરાજ સમસમી ઊડ્યા !
દંડનાયકના દુશ્મનો કોઈ છિદ્ર કે કોઈ એવી તક જ ગોતી રહ્યા હતા. એમણે જોયું, તો ત્રણ-ત્રણ વરસ થવા છતાં જૂનાગઢથી સજ્જને સૌરાષ્ટ્રની આવકમાંથી એક કોડીય પાટણ મોકલી ન હતી! સિદ્ધરાજના કાન ફૂંકવા એમણે કમ્મર કસી : ગિરનારની ગૌરવગાથા જ ૯૭
