________________
નગરશેઠને એકલપંડે આવેલા જોઈને તો એ આશ્ચર્યમગ્ન બનીને શેઠની સામે જોઈ જ રહ્યો. એક વિણકમાં આવી બહાદુરી જોઈને જ એ ઓળઘોળ બની ગયો, શેઠે જરાય ડર્યા વિના એવો પ્રસ્તાવ મૂક્યો કે, રામપુરાને લૂંટ્યા વિના જ તમે ચાલ્યા જાવ, એવી મારી ઇચ્છા છે. આ માટે જે કંઈ માંગો, એ માંગણી પૂરી કરવાની તૈયારી સાથે જ રોકડા રૂપિયા લઈને હું આવ્યો છું. નગરશેઠ તરીકે નગરની રક્ષા કરવાની જવાબદારી અદા કરવા જતાં ગમે તેટલા રૂપિયા જતા કરવાની મારી તૈયારી છે, એથી મને વિશ્વાસ છે કે, મારો પ્રસ્તાવ હું તમારી પાસે અવશ્ય માન્ય રખાવી શકીશ.
અંધકારથી ભેંકાર મધરાત! એકલપંડે આગમન! એ પણ પાછું રોકડા રૂપિયાની થેલી સાથે ! આશ્ચર્ય પર આશ્ચર્ય અનુભવતો બહારવટિયો નગરશેઠની આ જાતની બહાદુરી, નિર્ભયતા તથા કર્તવ્યપાલનની તત્પરતા પર ઓવારી ઊઠ્યો. એણે કહ્યું કે, આવું નીડર, નિર્ભય અને નિષ્ઠાવાન વ્યક્તિત્વ મને આજે જ આ પળે જ જોવા મળ્યું છે. આપનાં દર્શનથી મને લાખોની લક્ષ્મી મળી ગયા જેવો આનંદ થઈ રહ્યો છે. માટે આપનો પ્રસ્તાવ હું બિનશરતી રીતે શિરોધાર્ય કરું છું. આપની મરજી મુજબ હું રામપુરાની ધરતી પરથી તણખલું પણ તોડ્યા વિના જ રવાના થઈ જઈશ.
શેઠની આ વાત સ્વીકારીને બહારવટિયો ‘બિન-શરતી’નો બોલ ફોક કરવા તૈયાર ન હતો. શેઠે આભાર વ્યક્ત કર્યો કે,મારો આ પ્રસ્તાવ તમે માન્ય રાખ્યો. એથી આભાર અને આનંદ! હવે મને વધુ આનંદિત કરવા તમારે મારી બીજી એક વાત સ્વીકારવી જ પડશે. નાણાંની કોથળીનો આ ભાર વેંઢારીને મારે પાછા જવું નથી. આ ભાર ઉતારીને તમે મને આભારી બનાવશો.
જૈનશાસનના જ્યોતિર્ધરો ભાગ-૩
૩
