________________
પુનઃસંધાન કરાવીને અને ત્રુટિત લખાણનું પુનર્લેખન કરાવીને આ પાંચ પ્રતોને પુનરુદ્ધાર દ્વારા પુનર્જીવિત બનાવી.
ઓગણીસ ઓગણીસ વર્ષ સુધીની સુદીર્ઘ ધીરજનાં મીઠાં ફળ તરીકે પુનર્જીવન પામેલી એ પ્રતોનું લીંબડી જ્ઞાનભંડારમાં આજેય દર્શન પામી શકાય છે. દર્શનની એ પળોમાં એવું આશ્ચર્ય અને એવો અહોભાવ દર્શકના અંતરમાં જાગ્યા વિના નથી રહી શકતો કે, કેવી અપૂર્વ લગનથી શ્રુત-ભક્તિ રૂપે સાંધો ન જણાય, એવું કાગળનું અનુસંધાન કઈ રીતે કરવામાં આવ્યું હશે તેમજ જૂના-નવા અક્ષરોનો ભેદ ખ્યાલમાં ન આવે, એવું પુનર્લેખન પણ કઈ રીતે થવા પામ્યું હશે ?
લીંબડીના આ હસ્તલિખિત ભંડારમાં અંદાજે સાડા ત્રણ હજાર આસપાસ કાગળ પર લખાયેલા ગ્રંથોના સંગ્રહમાં પાંચેક પ્રતો તાડપત્ર પર જોવા મળે છે. ત્યારે એક એવો પ્રશ્ન જાગ્યા વિના નથી રહેતો કે આંગળીના વેઢે ગણી શકાય એટલી જ તાડપત્રીય આ પ્રતો આ ભંડારમાં ક્યાંથી આવી હશે અને કોના દ્વારા ક્યા સંઘના ભંડારમાંથી મેળવાયેલી આ તાડપત્રીય-પ્રતો લીંબડીના ભંડારમાં સ્થાન પામી હશે? આ સવાલનો જવાબ પામવા શ્રાદ્ધવર્ય ડોસા દેવચંદ વોરાને સંભારવા જ પડે. વિ.સં. ૧૮૦૦ પૂર્વે થયેલા ડોસા દેવચંદ વોરાનાં નામકામ આજેય લીંબડીના ઇતિહાસમાં સચવાયાં છે. સંઘના એક અગ્રણી તરીકે એમની સેવા અવિસ્મરણીય રહે એવી હતી. અન્ય અન્ય | જવાબદારીઓની જેમ લીંબડીના જ્ઞાનભંડારની જવાબદારીનું પણ એમણે સારી રીતે વહન કર્યું હતું. મૂર્તિ નિર્માણપ્રતિષ્ઠા વગેરે કાર્યો પણ એમણે જીવન દરમિયાન કર્યા હતાં. એના શિલાલેખ આજેય ઉપલબ્ધ છે.
જૈનશાસનના જ્યોતિર્ધરો ભાગ-૨ # ૧
