________________
કે, અનુપચંદભાઈનું વ્યક્તિત્વ કેવું વિશિષ્ટ હતું અને એમનું જ્ઞાન પણ કેવું અગાધ હતું. એમણે પ્રશ્નોત્તર વગેરેનાં અનેક પુસ્તકો લખ્યાં છે, જેની પર ગીતાર્થોએ પણ સંમતિની મહોર મારી છે. તત્ત્વજ્ઞાન ઉપરાંત જ્યોતિષનું એમનું જ્ઞાન પણ વિશિષ્ટ કોટિનું હતું. એથી એમના દ્વારા અપાયેલા પ્રતિષ્ઠાદિનાં મુહૂર્તા સર્વમાન્ય રહેતાં. તેમજ એમની સંમતિ વિનાના મુહૂર્ત થયેલા કાર્યમાં અચૂક વિઘ્નો આવતાં.
ભરૂચ ખાતે ૧૯૫૩ની સાલમાં સ્થાપિત જૈન ધર્મ ફંડ નામની પેઢીના સંસ્થાપક શ્રી અનુપચંદભાઈ હતા. એ જમાનામાં કોર્ટ-કચેરીમાં પણ એમની વાતનું વજન પડતું. છતાં એઓ ખોટાનો કદી પક્ષ ન લેતા, અને જે વ્યક્તિ માટે ફાંસીની સજા થવાની પૂરી સંભાવના જણાતી હોય, છતાં એ વ્યક્તિ જો ગુનેગાર ન હોય, તો અનુપચંદભાઈ સાચાનું સમર્થન કર્યા વિના ન રહી શકતા. આ જાતના સત્યસમર્થનથી પ્રભાવિત બનીને ઘણી વાર ન્યાયાધીશ દ્વારા છેલ્લી ઘડીએ ફેંસલો ફેરવાઈ જતો. એક કેસમાં લગભગ ફાંસીનો ફેંસલો જ જાહેર થવાની પૂરી શક્યતા હતી, છતાં ન્યાયાધીશ સત્ય જાણીને ફેંસલો સુધારી દેવા ઉપરાંત અનુપચંદભાઈનો આભાર માન્યો હતો કે, તમે ન આવ્યા હોત, તો મારા હાથે આજે બિનગુનેગાર માર્યો જાત!
પ્રાચીન નગર ગંધારમાં ખોદકામ દરમિયાન પ્રતિમાજી, પરિકરો વગેરે પૂજનીય શિલ્પો મળી આવતાં ભરૂચના કલેક્ટરે એને કબજે કર્યા અને મુંબઈના પ્રાચીન સંગ્રહાલયમાં એ શિલ્પોની સ્થાપના કરવાનો ઇરાદો અનુપચંદભાઈ સમક્ષ રજૂ કર્યો, ત્યારે તેઓ મુંબઈ પહોંચ્યા અને બીજા બીજા આગેવાનોને લઈને ગવર્નર પાસે ઉપસ્થિત થયા. પૂજનીય
જૈનશાસનના જ્યોતિર્ધરો ભાગ-૨ #
૧૦૭
