________________
પ્રતિમાજીઓની માલિકી સંઘની જ રહે, એ માટેની જોરદાર એમની રજૂઆત સાંભળીને ગવર્નરે ભરૂચના કલેક્ટર પર પત્ર લખી આપ્યો કે, ખોદકામ દરમિયાન મળેલી મૂર્તિઓ આદિ અનુપચંદભાઈને જ સોંપવી ! પોતાના ગૃહમંદિરમાં પૂ. આત્મારામજી મ.ના વરદ્ હસ્તે અંજનશલાકા કરાવેલાં પ્રતિમાજી પધરાવવા એઓ ભાગ્યશાળી નીવડ્યા હતા.
પૂ.આત્મારામજી મહારાજ જેવી વિભૂતિઓની ચરણોપાસના મેળવવાનું ભાગ્ય ધરાવનારા શ્રી અનુપચંદભાઈ જેને “ઇચ્છામૃત્યુ' તરીકે ઓળખાવી શકાય, એ જાતનું જેવું અદ્ભુત સમાધિ મૃત્યુ વર્યા હતા. એને તો એમનું પરમ સૌભાગ્ય જ ગણી-ગણાવી શકાય. રાજનગર નિવાસી શેઠ શ્રી લાલભાઈ દલપતભાઈનાં માતુશ્રી ગંગાબહેનની એક ભાવના પૂર્ણ કરવા શ્રી અનુપચંદભાઈને ભરૂચથી અમદાવાદ થઈને પાલિતાણા જવાનું થયું. પાલિતાણામાં પ્રભુજીની પ્રતિમા પધરાવવાની ગંગાબહેનની ભાવના હોવાથી એમની સાથે રહીને પ્રભુપ્રતિષ્ઠાનો પ્રસંગ પણ એમણે બરાબર ઊજવી જાણ્યો. પ્રતિષ્ઠા પછીના બીજા દિવસે ચૌદસની પર્વતિથિએ તેઓએ શત્રુંજયની યાત્રા કરવાની ભાવના વ્યક્ત કરતાં ગંગાબહેને ડોલીમાં બેસીને યાત્રા કરવાનો ખૂબ આગ્રહ કર્યો. પણ અનુપચંદભાઈએ તો મક્કમતાપૂર્વક ચાલીને જ યાત્રા કરવાનો પ્રારંભ કર્યો. એઓ ચોવિહાર ઉપવાસ જવલ્લે જ કરતા, પરંતુ આ દિવસે એમણે ચોવિહાર ઉપવાસનું પચ્ચકખાણ કર્યું. ૨૦-૨૫ ભાવિકોની સાથે તત્ત્વજ્ઞાન સંબંધી ચર્ચા-વિચારણા કરતા કરતા તેઓ ગિરિરાજ પર ચડતા ચડતા પાંચ પાંડવના સ્થાન સુધી હેમખેમ આવી ગયા, જે ભાવિકો નવ ટૂંકની યાત્રા કરવાની ભાવનાવાળા હતા, એ ત્યાંથી અલગ પડીને નવ ટૂંકના રસ્તે આગળ વધવા માંડ્યા.
# જૈનશાસનના જ્યોતિર્ધરો ભાગ-૨
૧૦૮
