________________
જ
Oછે
કુતૂહલનું સ્થાન વિશ્વાસે લીધું. થોડા દિવસો પછી તો પૂજારીઓની જેમ યાત્રિકો પણ નિર્ભયતાપૂર્વક વાઘણની આસપાસ આવવા લાગ્યા. વાતોના ફેલાવાનો વ્યાપ વધ્યો, કુતૂહલના સ્થાને વિશ્વાસ અને વિશ્વાસથી આગળ વધીને હવે ઇ ભક્તિનું જાગરણ થવા માંડ્યું. દિવસોથી ખાધાપીધા વિના જ છે બેસી રહેલી વાઘણ પર ઘણાને દયાપૂર્વકની ભક્તિ જાગી, એથી એની આગળ ભોજનસામગ્રી ભેટ રૂપે ધરાવા માંડી અને પાણીનાં પાત્ર છલકાવા માંડ્યાં. પણ વાઘણે તો જાણે ચોવિહાર ઉપવાસની ભીખ પ્રતિજ્ઞા સ્વીકારી હોય, એમ જણાતું હતું. એથી એ ભોજનને સૂંઘતી પણ નહોતી અને પાણીનાં પાત્રો પર તો નજર પણ કરતી નહિ.
દિવસો વિતવા લાગ્યા, એમ “વાઘણ અને અણસણની વાતો ચકચાર અને ચમત્કાર બનીને વધુ ને વધુ ફેલાવા માંડી. એથી જેની પાસે જતાં પણ ડર લાગે, એવી વાઘણ પાસે દર્શનાર્થીઓની ભીડ જામવા માંડી. આમ તો વાઘણને સાક્ષાત નિહાળવી, એ શક્ય જ નહોતું, જ્યારે આ તો અણસણ આદરનારી વાઘણનું દર્શન મેળવવાની તક આવી હતી, એથી કોણ એને જતી કરે ?
જે જે યાત્રિકો વાઘણનાં દર્શન કરતા, એમના દિલમાંથી એવા અવ્યક્ત શબ્દો સરી પડવા માંડ્યા કે, આ વાઘણે પૂર્વભવમાં આરાધનાની સાથે કોઈ વિરાધના પણ કરી હશે? વિરાધના અને વાઘણ બનાવી ગઈ હશે, જ્યારે થયેલી આરાધનાની ફલશ્રુતિ રૂપે એને જાતિસ્મરણ જ્ઞાન થયું હશે, એથી જ અણસણપૂર્વક દેહત્યાગ કરવાની ભાવનાપૂર્વક અત્યારે શત્રુંજયના શિખરે આ વાઘણ ઉપવાસમાં આગળ વધી રહી હોય એમ લાગે છે.
અકે,બે,ત્રણ, ચાર જ નહિ, પણ ૭૦/૭૦ દિવસો વીતવા આવ્યા, છતાં ભૂખ-તરસને ગણકાર્યા વિના દાદાની
જૈનશાસનના જ્યોતિર્ધરો ભાગ-૧ | છે