________________
માંગતો હતો. પણ એને ખબર ન હતી કે, આ ખુદા ખુદા ર છે. હાજરાહજૂર છે આ ખુદા !
શેરશાહ ગયો ને અંગારશાહ પાછો મંદિરમાં આવ્યો. આ એની આંખ મૂર્તિ તરફ અંગાર વેરતી હતી. એની બાનીમાં જ્વાલામુખીનો સ્ફોટક ધડાકો હતો :
કાફર ! તેં મારા શેરશાહને નાપાક બનાવ્યો. એનું ફળ ચાખી લે ! આ અંગારશાહ છે. હા. અંગારાની સગડી !”
ને ફકીરે એક અણિયાળા શસ્ત્રનો મૂર્તિ ભણી જોરદાર ઘા કર્યો. ઘા તો થઈ ગયો.પણ પછી ફકીર ગભરાયો. એને એવો ભાસ થવા માંડ્યો કે, મોત મારી પાછળ પડ્યું છે ને એ નાઠો. પાછળ જ એનું મોત લપસણા પથ્થરના રૂપમાં ખડું ખડું અટ્ટહાસ્ય વેરી રહ્યું હતું.
અંગારશાહને ભયે ભુલાવામાં નાંખ્યો. એ પથ્થર પરથી લપસ્યો અને જોરથી એ નીચે અફળાયો. પાપે જ એનો પીછો લીધો હતો. મર્મસ્પર્શી ચોટ લાગી અને એના જીવનની બાજી ત્યાં ને ત્યાં જ સંકેલાઈ ગઈ.
અંગારશાહનો અંગાર એને જ બાળીને ભડથું કરી ગયો. સનસનાટીના આ સમાચાર શેરશાહને પાછો વાળ્યો. એણે | જોયું તો એક ધર્મઝનૂન કમોતે મર્યું હતું.
અવની પર આ ધમાલ હતી. ત્યારે આકાશમાં તો કોઈ જુદી જ રંગત જામી હતી.
કપર્દિ યક્ષની આગેવાની નીચે તીર્થરક્ષક દેવો એકઠા મળ્યા હતા. એક નવોત્પન્ન દેવ માથું નમાવીને ખડો હતો. એની માંગ હતી. મને તીર્થની રખેવાળીનું ઉત્તરદાયિત્વ સોંપો. મુસલમાની આક્રમણોની સામે હું ઢાલ બનીને આ તીર્થની રક્ષા કાજે ઝઝૂમીશ.
જૈનશાસનના જ્યોતિર્ધરો ભાગ-૧ | જ
