________________
કોઈ અભાગી પળ આવી જાય છે. જીવનમાં વેરનાં બીજ વાવતી કો” પાપી પળ જ્યારે ખાબકી જાય છે, ત્યારે
સાવધ રહેવું ઘણી અઘરી ચીજ છે. છે. આવી એક અભાગી પળે મુનિ યુગંધર પોતાનું ક્ષમાવત
જાળવી ન શક્યા. એમના ક્રોધે એક જીવનો ભોગ લઈ લીધો. નંદનાવિક પણ કંઈ સાવ નિર્દોષ ન હતો. એ એટલું પણ ન સમજી શક્યો કે, આજનું સાપોલિયું કાલનો ભયંકર ભોરિંગ છે. આજનું બીજ કાલનો ઘેઘૂર વડલો છે, આજનો તણખો પળ પછીની ભયંકર આગ છે.
મુનિ યુગંધરના હાથે વેરની વાવણી થઈ ગઈ. રાખમાં પલટાયેલા એ નંદનાવિકને જોતાં જ મુનિ પોતાની ભૂલ પર રડી ઊઠ્યા પણ “અબ પછતાયે હોત ક્યા જબ ચીડિયા ચુન ગઈ ખેત !'
– – દિવસો પછીની કોઈ અભાગી પળેકો' ગામનું પાદર કોઈ ખંડિયેર ભૂમિ.
ધ્યાન મગ્ન મુનિ યુગંધરનું ધ્યાન એકાએક તૂટ્યું. એમણે | ઉપર નજર કરી. ભાંગ્યા-તૂટ્યા નળિયામાં એક ચંદનઘો ફરી રહી હતી. ને એણે જ મુનિના માથા પર નળિયું ફેંક્યું હતું.
મુનિ પાછા ધ્યાનમાં ખોવાઈ ગયા. થોડી પળો વિતી ન વીતી ત્યાં ઉપરથી કચરો ને નળિયાનો એવો જોરદાર ઘા થયો કે, મુનિનું મસ્તક લોહિયાળ બની ગયું. મુનિ પોતાની મર્યાદા ભૂલ્યા. એમણે તેજલેગ્યા છોડી ને ચંદનઘો બળીને ભસ્મ થઈ ગઈ.
વેરની વાવણી ! તપ-જપ ને ધ્યાન-ધારણાને ધૂળ- ધાણી બનાવતું તત્ત્વ !
શિયાળાના સુસવાટા ને પાછો ગંગાનો કિનારો.
જૈનશાસનના જ્યોતિર્ધરો ભાગ-૧
