________________
શ્રી આચારાંગ સૂત્ર ]
[ ૭૩ પ્રકારના આરંભસમારંભ કરી અનેક જીવોની હિંસા કરે છે, અનેકને પીડા ઉપજાવે છે, તે કુરા કર્મોથી વળી નવા અશુભ કર્મો બાંધે છે, અને સમકિત ન પામે ત્યાં સુધી જન્મમરણરૂપી સંસારચકમાં ભમે છે; એમ જાણું આત્માથી જીવે આરંભથી દૂર રહેવું.
બીજા ઉદેશામાં જે પાપમય પ્રવૃત્તિથી અટક્યા છે તે જ સાચા સાધુ છે, અને તેવા સાધક પ્રત્યેક જીવને સુખ પ્રિય છે, તેમ જાણી બ્રહ્મચર્યાદિ પાંચ મહાવ્રતનું ઉત્કૃષ્ટ ભાવે પાલન કરી જીવહિંસા ન કરે, વળી તે મુની બીમારી આવ્યું આ રેગ મારા જ કેાઈ પૂર્વભવના અશુભ કર્મનું ફળ છે એમ માની, શરીરની નશ્વરતા સમજી સનકુમાર મુનીની જેમ દઈના દુઃખને સમભાવે સહન કરે, અને કેવળ રત્નત્રયીની આરાધનામાં જ મગ્ન રહે; સઘળા પરિગ્રહને કર્મબંધનું કારણ જાણું તજે અને બ્રહ્મચર્ય વિશુદ્ધ પાળી સંયમમાં પરાક્રમ ફેરવે,
ત્રીજા ઉદેશાના ભાવે છે કે જે સાધક જિતેન્દ્રિય છે, તેણે વિષય ને પરિગ્રહને દ્રવ્ય અને ભાવ એમ બંને પ્રકારથી સર્વથા ત્યાગી પોતાના વિકાર પર વિજય મેળવી, તેની ઈચ્છામીત્ર પણ ન કરે, કેમકે વિષય-કષાય-
તૃદિ અત્યંતર શત્રુઓ સાથે યુદ્ધ કરવું તે જ આત્મા માટે શ્રેયકારી છે. બહારના બીજા યુદ્ધોથી અશુભ કમબંધ સિવાય શું વળવાનું છે? તે પ્રસન્નચંદ્ર રાજષિના દષ્ટાંત. અંતરના તે શત્રુઓ સામે યુદ્ધ કરવા જ આ જે “દારીક અર્થાત્ ઉદાર શરીર–માનવદેહી’ મળેલ છે. તેને પૂરો લાભ લે. કારણ કે તે માનવ દેહ (ભાવ) એકવાર હાથમાંથી ગયા પછી ફરીથી મળ બહુજ
