________________
[ આગમસાર પ્રકારનું પાપમયકમ પોતે કરે નહિ કે અન્ય પાસે કરાવે નહિ, તે દઢ સંયમી મુની શુદ્ધ સંયમનું પાલન કરતે થકો આ ઔદારિક શરીરને અનાસક્ત ભાવે તજે, કર્મરાજને ખંખેરે, નિરસ લુખાસુકા આહારાદિનું કામંદીના ધન્ના અણગારની જેમ સેવન કરે તે જ સાચે સમકિતી છે, અને તેવા શુદ્ધ આચારવાળે મુની જ આ દુત્તર એવા સંસારસાગરને તરી જાય છે, અને મુક્તાત્મા બને છે, તે લકવિજેતા બને છે.
સંક્ષેપમાં બીજા અધ્યયનનો મુખ્ય સાર એ છે કે વૈરાગ્યભાવની અભિવૃદ્ધિ કરવી, સંચમસાધનામાં દઢપણે આગળ વધવું, સર્વ પ્રકારના મદને દૂર કરવા, મેંગેની આસક્તિ છેડવી, ભોજનાદિ નિમિત્તે થતાં આરંભ-સમારંભ ત્યાગ કરવો, રોગના ઉપદ્રવમાં પણ દેહાદિની મમતા છોડીને સમતાભાવે સંયમપાલનમાં અડગ રહેવું, અને વિષય-કષાયોને જીતી લોકવિજેતા નિગ્રંથ મની અનાથી મુની જેમ બનવું,
અધ્યયન ત્રીજું “શીતોષ્ણીય સંબંધ :–જે લેકવિજેતા બને તે મુની શીત” એટલે “સાનુકુળ” અને “ઉષ્ણ” એટલે “પ્રતિકુળm પરિષહો અને ઉપસર્ગોને દૈયપૂર્વક સમભાવે ખમે, અને કદાપિ પ્રાણાંતક કષ્ટ આવે તો પણ સંયમપાલનમાં અચળ રહે તેવો સંબંધ બીજા સાથે છે. | શ્રી ઉત્તરાધ્યયન સૂત્ર અધ્યયન બીજામાં ૨૨ પરિષહ કહ્યા છે. જેમાંના બે (૧) સ્ત્રી અને (૨) સત્કાર પરિષહ સાનુકુળ કહ્યા છે, બાકીના ૨૦ મુનીને પ્રતિકુળ કહ્યા છે.
