________________
દશાશ્રુતસ્કંધ ]
[ ૩૯૫.
દોષમુક્ત બનાવ્યા, અને ફ્રી પ્રભુને વંદણા નમસ્કાર કરી સ્વસ્થાને ગયા.
“સર તીર્થકર ભગવત મહાવીર સ્વામીના ધર્મએધના સાર એ છે કે કોઇ પણ સાધકે કોઈ પણ પ્રકારનું નિયાણું નહિ કરવું જોઈએ, કારણ કે નિગ્રન્થ પ્રવચન જ અર્થાત્ જ્ઞાન-દર્શન અને ચારિત્રરૂપી રત્નત્રયીની આરાધના જ સવ કર્માથી મુક્તિ અપાવનારૂ એક માત્ર સાધન છે, તેમ છતાં નિ ળતાવશ કદાચિત થઈ ગયુ. હાય તા આલાચના-પ્રતિક્રમણ-પ્રાયશ્ચિત કરીને નિયાણાને નિષ્ફળ બનાવવુ' જોઈ એ, જેથી સાધક પેાતાના પરમપદ સિદ્ધપદને અવશ્ય પામે.” આજ ભાવ શ્રી માનતુ ંગાચાર્યે પરમપ્રભાવિક શ્રી ભક્તામરસ્તાત્રની ૨૩મી ગાથામાં આ પ્રમાણે કહ્યા છેઃ
“ામેવ સમ્યગુપલભ્ય જયન્તિ મૃત્યુમ્ નાન્ય: શિવ: શિવપદસ્ય મુનીન્દ્ર પન્થા: નારા અર્થ :- હે નાથ ! આદિનાથ ભગવાન ! આપને જ સમ્યક઼ પ્રકારે પામીને અર્થાત્ આપના નિગ્રન્થ પ્રવચનની રૂડી આરાધના કરીને જ મૃત્યુને જીતી શકાય છે. એટલે કે જન્મમરણના ફેરા ટાળી શાશ્વતા એવા મેાક્ષસુખને પામી શકાય છે, હે મુનિન્દ્ર! (જગતમાં અથવા સર્વ ધર્મમાં) શિવપદ અર્થાત્ મુક્તિને પામવાના અન્ય કાઈ કલ્યાણકારી માર્ગ વિદ્યમાન નથી.” જિનેન્દ્રપ્રણીત ધર્મની જ આ વિશેષતા છે.
ત્યાર બાદ પ્રભુએ નવ પ્રકારના નિયાણાનું નિરૂપણ કરીને, અંતમાં જે સાધક નિયાણા રહિત તપસ્યા કરે છે, અર્થાત્ નિષ્કામ કે નિસ્પૃહભાવે તપસ્યા કરે છે. એટલે કે
