________________
વ્યવહાર સૂત્ર ]
[ ૩૭૩
કાઈ સાધુ સાથે વેરવષ થઈ ગયા હોય તા સાધુ પેાતાના સ્થાને રહીને ક્ષમાયાચના ન કરી, શકે પણ તેની પાસે જઇને ક્ષમા માગવી જોઈએ, જ્યારે સાધ્વી સ્વસ્થાને રહીને કરી શકે. સાધુ સાધ્વીને અકાળે સજ્ઝાય કરવાના ઉપદેશ કરવા નિહ અને પેાતે પણ સજ્ઝાય કરવી નહિ.
સાધુ સાધ્વીએ આચાર્યાદ્રિની આજ્ઞા વિના સ્વચ્છ દે વિચરવું કલ્પતું નથી. સાધુ-સાધ્વીના શમને પરડવાની વિધિ કહી છે. શાંતરના ઘરના આહાર લેવા ન ક૨ે તેમ કહ્યું છે. સ્થાનકમાં ઉતરવા માટે આજ્ઞા માગવાની વિધિ વિગેરે કહ્યા છે.
આઠમા ઉદ્દેશે : ચોમાસા માટે પાટ, પાટલા, શય્યા, આદિ યાચવાની વિધિ બતાવી છે. સાધુ વસ્ર, પાત્ર આદિ ઉપકરણા રાખી શકે તેમ કહ્યું છે.
કોઈ સાધુ કોઈ ગૃહસ્થને ત્યાં કાઈ ઉપકરણ ભૂલી જાય ને બીજો સાધુ તેને ત્યાં જાય અને ઉપકરણને જુએ ત્યારે ગૃહસ્થ આપે તે. તે સાધુ ઉપકરણ લઈ સ્વસ્થાને આવી જેનું હોય તેને આપી દે; પણ જો તે ઉપકરણ કેાઈ સાધુનું નહાય, તે પાત તેના ઉપયાગ ન કરે, તેમજ બીજાને તેના ઉપયાગ કરવા ન દે પણ નિર્દોષ સ્થાને પરાવી દે. જે સાધુ વિહાર કરી ગયા હાય તા તેની શેાધ કરી તેની પાસે જઈ આપી કે, પણ જો ન મળે તેા પરઠવી દે, તે જ પ્રમાણે સ્થ’ડીલ ભૂમિના કે વિહારભૂમિના ઉપકરણ માટે કરે.
આહાર ખાખતમાં ૩૨ ગ્રાસ ( કાળિયા ) આહાર સાધુ માટે પ્રમાણસર આહાર ગણ્યા છે. તેનાથી જેટલા કેાળિયા આછે. આહાર લે, તેટલા પ્રમાણમાં તેને ઉ©ાદરી તપ કર્યાનું
