________________
૩૭૪ ]
[ આગમસાર
કહ્યુ છે. ઓછામાં ઓછા ૮ ગ્રાસ લેનારને અલ્પાહારી તપસ્વી કહ્યો છે. શ્રાવકને માટે પણ આમ સમજવું.
નવમે ઉદ્દેશ –શય્યાતર અર્થાત્ જેના મકાનમાં સાધુ સાધ્વીજી તેની આજ્ઞા લઈને ઉતર્યા હાય તેના ઘરના આહાર લેવા તેમને પતા નથી, તથા ભિક્ષુ પડિમાનું વર્ણન છે, જેનું વિસ્તૃત વર્ણન દશાશ્રુતક ધમાં છે. પછી ત્રણ પ્રકારના અભિગ્રહ કહ્યા છે.
દશમા ઉદ્દેશે। :– આમાં જવમધ્ય ને વા મધ્ય પડિમાની વિધિ કહી છે. પછી વ્યવહારના પાંચ પ્રકાર (૧) આગમ, (૨) શ્રુત, (૩) આજ્ઞા, (૪) ધારણા, અને (૫) જીત વ્યવહારનું વિસ્તૃત નિરૂપણ કર્યુ છે. આમાં આ પંચમ આરા ( કાળ ) માં કેવળજ્ઞાની અને પૂર્વ ધરા આદિ જ્ઞાનીઓના અભાવ હાવાથી આગમ વ્યવહારના આધાર આપણને રહ્યો નથી, તેથી ભગવાને પ્રરૂપેલા શ્રુત વ્યવહાર જ એકમાત્ર આધાર રહ્યો છે, તેમ સમજી શ્રુતવ્યવહારનું યથા પાલન કવું' તે સાધક જીવાનુ` કતવ્ય છે. તે માટે શ્રુતજ્ઞાન સંપૂર્ણ મેળવવું તે આવશ્યક છે. પછી ચાર જાતના પુરૂષની, આચાર્યની અને શિષ્યની અને ધર્માચાર્ય ની ચાભ‘ગી કહી છે.
સ્થવિરના જાતિ સ્થવિર, સૂત્રસ્થવિર અને પ્રવજ્યા સ્થવિર આમ ૩ ભેદ છે. (૧) ૬૦ વર્ષની ઉમરવાળે સાધુ જાતિસ્થવિર કે વયસ્થવિર, (૨)ઠાણાંગ ને સમવાયાંગ સૂત્રાના જ્ઞાતા સૂત્રસ્થવિર, અને (૩) ૨૦ વર્ષ કે તેથી વધુ દીક્ષા પર્યાયવાળાને પ્રવજ્યાસ્થવિર કહ્યા છે.
દીક્ષા અને સ્વાધ્યાય વય :- આઠ વર્ષથી ઓછી ઉમરવાળાને દીક્ષા દેવી કલ્પતી નથી. કારણ કે નાની ઉંમર
