________________
૩૫૬ ]
[ આગમસાર
=
નયની અપેક્ષાએ સાક્રિ– સાંત, અને દ્રવ્યાર્થિ નયની અપેક્ષાએ અનાદિ-અપ વસિત (અનંત) છે. (૧૧–૧૨) જે સૂત્રમાં ઘણા સરખા પાઠા હાય તે “મિકશ્રુત” કહેવાય જેમકે દૃષ્ટિવાદ, તેથી ઉલટા જેમાં વિવિધ પાઠ હાય તે આમિક શ્રત જેમકે આચારાંગાદિ ૧૧ અંગસૂત્રો. (૧૩–૧૪) અ`ગપ્રવિષ્ટ તે દ્વાદશાંગીરૂપ ખાર અગસૂત્રેા, અને અંગખાદ્ય તે ઉપાંગાઢિ બાકીના સૂત્રો જેનુ વિસ્તૃત વર્ણન આગળ આપ્યુ છે.
શ્રુતજ્ઞાન સમુચ્ચય ૪ પ્રકારે છે. (૧) દ્રવ્યથી, (૨) ક્ષેત્રથી, (૩) કાળથી, અને (૪) ભાવથી, તે દ્રવ્યથી ઉપયાગે કરી સવ દ્રવ્યને, ક્ષેત્રથી સવ ક્ષેત્રને, કાળથી સ કાળની વાતને અને ભાવથી સવ ભાવ જાણે અને દેખે.
જ્ઞાન મેળવવાની વિધિ :-પ્રથમ ભણતી વખતે ગુરૂ કહે તે એકાગ્ર ચિત્તે સાંભળવું, પછી સંશય થાય કે ન સમજાય તે ગુરૂને પૂછી સમજવું, પછી તેના પર ચિંતન કરવું. આ વિધિથી સૂત્રા ના પારગામી બનીને ઉત્તર ગુણેાની પ્રાપ્તિ કરે. પછી શ્રેાતાઓને સૂત્રાર્થ આદિ પ્રકાશે.
(૪) અનુયાગદ્વાર સૂત્ર ચેાથુ મૂળસૂત્ર છે. એક શ્રુતસ્કંધ છે. ૪ દ્વાર છે. ૧૮૯૯ શ્લાકૅપ્રમાણ મૂળ પાઠ છે. ૧૫૨ ગદ્યસૂત્ર અને ૧૪૩ પદ્યસૂત્ર છે.
વ્યાખ્યા :–અનુયાગ અનુયાગ એમ બે શબ્દના સમાસ છે. અનુ=સૂત્રની કે શબ્દની સાથે, “યાગ”=અના સબંધ કરવા અર્થાત્ શબ્દના અર્થની સાથે સબંધ જોડવા એટલે કે સૂત્રના અર્થ જેનાથી સમજાય તે “અનુયાગ” તે ચાર પ્રકારે છે. (૧) દ્રવ્યાનુયાગ, (૨) ગણિતા
