________________
શ્રી ઉત્તરાધ્યયન સૂત્ર ]
[ ૩૩૧ રાજાદિ છે જીવા, ૧૮–સંયતિ રાજષિ, ભરતાદિ ૧૦ ચક્રવતી, અચલ વગેરે ૮ ખળદેવ, ખળભદ્ર મુનિવર, દશા ભદ્ર રાજા, ચાર પ્રત્યેક ઇદ્ધ, (૧) નિમ રાષિ, (૨) કરકડુ, (૩) દુમુખ અને (૪) નિન્ગઇ, ૧૯–મૃગાપુત્ર, ૨૦ અનાથી મુનિવર ૨૧-સમુદ્રપાલ મુનિ, ૨૨-૨ાજેમતી રહનેમી, ૨૩-કેશીગૌતમ, ૨૫-જઘાષ-વિજયઘાષ અને ૨૭–શ્રીગર્ગાચાર્યના અધિકાર માટી સાધુ વઢણામાં આપ્યા છે, તે જિજ્ઞાસુએ લેખકના તે પુસ્તકમાંથી જોવા. અધ્ય, ૩ ને ૪ અર્થ સાથે લેખકના ‘સવાસો ગાથા વિવરણ”માં આપેલા છે.
(૯) નચિપ્રવજ્યા :- જે નિાભી હોય તે દેવાના પણ પૂજય બને તે પ્રત્યેક યુદ્ધ નમિરાજ ના દૃષ્ટાંતે, બ્રાહ્મણના વેશમાં આવેલ ઈંદ્ર સાથેના તેમના વાર્તાલાપ મનનીય છે. જ્યાં બે છે, ત્યાં જ ઘાંઘાટ (સ`સાય) છે,” પણ જે એક (આત્મા)માં જ છે, ત્યાં શાશ્વતી શાંતિ અને સુખ (મેક્ષ) છે, એવી એકત્વ માવના” ભાવી નિમ રાજિષ મેાલે પધાર્યા.
મિથિલા બળવાથી મારૂ કશું ખળતું નથી, એમ કહી સાધકને માત્ર તાના જ આત્મામાં રમણતા કરવાનું કહ્યું છે, બધી પર દસ્તુ–શરીર પણ પર વસ્તુ છે—ને પરભાવે! છોડવા કહ્યું છે. જેને મેાક્ષની અભિલાષા હાય, તેવા સાધક સસારના ઘરના ખધન શા માટે સ્વય' ઊભા કરે ? હજારા સગ્રામ જીતવા કરતાં, એક માત્ર પેાતાના આત્માને જીતનારા શ્રેષ્ટ દે, દર મહિને લાખા ગાયાનું દાન દેનારા કરતાં, કશું ન દેનારા પંચમહાવ્રતધારી સાધુ શ્રેષ્ટ છે, આમ કહી દાન કરતાં સંયમની શ્રેષ્ટતા ખતાવી છે. આવા ઘણા ચિંતનીય સૂત્રેા આમાં છે; તે વિચારવા.
જેને “આધિ” અર્થાત્ “સમ્યગ્દષ્ટિ” પ્રાપ્ત થઇ હોય,