________________
૧૮૮]
[ આગમસાર
દાચિત્ સયમમાં ચલિત બની ગયા પછી પણ ફરી સયમપાલનમાં ઉદ્યમી થાય તે તે સાધક પણ મેાક્ષની પ્રાપ્તિ કરી શકે છે,
(?) તુંબડુ (અને માટીને લેપ):– માટીના ઉપરા ઉપરી આઠ લેપ લગાવેલુ તુંબડું જેમ પાણી ઉપર તરવાના સ્વભાવ હેાવા છતાં પણ, પાણીના તળિયે બેસી જાય છે, તે જ ન્યાયે આત્મા (જીવ) સ્વભાવથી તા સિદ્ધસમ હૈાવા છતાં, આર’ભ–પરિગ્રહ આદિ હિ'સામય
પ્રવૃત્તિએ કરી વિભાવદશાના કારણે મેાહનીયાદિ આઠે કર્માથી લેપાઈને ભારે મનીને સંસાર સાગરમાં ડુબી જાય છે, અર્થાત્ સંસારની ચતુતિમાં ભમ્યા કરે છે, પરંતુ Àપના પડ સથા ધાવાઈ જવાથી તુંબડુ પાણી ઉપર તરવા લાગે છે, તેમજ, સર્વથા કમ ભારથી મુક્ત થવાથી જીવાત્મા લેાકાગ્રે મેાક્ષમાં સીધાવે છે. સ`સાર સાગરને તરી જાય છે. સિદ્ધ, બુદ્ધ અને મુતાત્મા બને છે.
પણ
(૭) રાહિણી:– ધન્ના સાથે વાહને ચાર પુત્રવધુ (૧) ઉજિતા, (૨) ભાગવતી, (૩) રક્ષિતા અને (૪) રાહિણી નામે હતી. તે ચારેને સસરાજીએ પાંચ પાંચ દાણા ડાંગરના આપીને કહ્યું કે જ્યારે પણ હું પાછા માંગુ ત્યારે પાછા આપજો. તે દાણા લઈ પહેલી ઉજિતાએ ફેકી દીધાં, ખીજીભાગવતી ખાઈ ગઈ, ત્રીજી રક્ષિતાએ એક ડબીમાં ભરીને સુરક્ષતિ રાખ્યા પણ ચેાથી રાહિણીએ તે તે દાણા તેના પીયર મેાકલીને વર્ષોવર્ષ ઉગાડતા જઈને ખૂબ વૃદ્ધિ કરી. જેથી સસરાએ થાડા વર્ષ પછી પાછા માગતાં ગાડાની હલેા ભરીને પીયરથી મંગાવી આપ્યા. સસરાએ આ બધુ... જાણી ઉજ્જિતાને ઘરના વાશીદાનું, ભાગવતીને રસાઇનુ
