________________
“જ્ઞાતાધમ કથાંગ” –અંગસૂત્ર ]
[ ૧૮૩ અને સયમમાં સ્થિર થઈ ગયા. પ્રભુને વંદન નમસ્કાર કરી સ્વસ્થાને પાછા ગયા. ઉત્કૃષ્ટ ભાવે સયમ પાળી આત્મકલ્યાણુ કરી ગયા. (કથા માટે જુએ લેખકની મેાટી સાધુવા).
આ ધર્માંકથાને! સાર એ છે કે ચારિત્ર માહનીય ક્રમના ઉદયના કારણે સંયમ લીધા પછી કાઈ સચમ પાળવામાં નિ ળતા બતાવે તેા, પ્રભુએ મેઘકુમારને જેમ સંયમમાં સ્થિર કર્યા, તેમ તેવા ઢીલાને સમજાવી બુઝાવીને ફરી સચમમાં સ્થિર કરવા.
(૨) ધના સાથે વાહ અને વિજય ચાર :
ધન્ના સા વાહ નામે રાજગૃહી નગરીના એક શ્રેષ્ટી છે. તેને એક પુત્ર છે. પુત્રને રમાડવા વિજય નામે એક નાકર રાખ્યા છે. કાઈ તહેવારે માએ પુત્રને ખૂબ અલંકાર પહેરાવીને પુત્રને ફેરવવા વિજયને મેકલ્યા. દાગીના જોઈ વિજયની દાનત બગડી. એક બગીચામાં નિર્જન સ્થળે પુત્રને મારી નાખી ઢાગીના લઈ નાસી ગયા. કેાટવાળે પકડી હેડમાં બાંધ્યા. તે સમયે શેઠ પણ રાજાના કેાઈ ગુનામાં પકડાયા, અને જોગાનુજોગ વિજયવાળા હેડના જ ખીજા ભાગમાં બધાયા. શેઠને શેઠાણી એ ભાજન મેકલ્યું. વિજયે માગ્યું પણ પુત્રના ઘાતકને શેઠે ન આપ્યુ. હાજત લાગતાં શેઠે જવા કહ્યું. પણ વિજયે સાથે આવવાની ના પાડી. બહુ લાગતા શેઠે ફરી કહ્યું ત્યારે ભાજન ખવરાવવાની શરતે વિજય સાથે ગયા. આમ શરીરની આવશ્યક ક્રિયાના નિવારણ અર્થ અનિચ્છાએ પુત્રના ઘાતકને લેાજન આપવુ' પડયું. તેના પરમાથ એ છે કે રાજગૃહ નગરી તે મનુષ્ય ક્ષેત્ર છે. ધન્ના શેઠ તે સંયમી સાધુ છે. વિજય ચોર તે આપણું