________________
વિવાહ પ્રજ્ઞપ્તિ ] ભાન થાય છે કે હું જિન નથી. તેથી પિતાના અનુયાયીઓને તેમ કહીને કબુલાત કરે છે કે મેં તમને સૌને છેતર્યા છે, ને સાધુઓની હત્યા કરી છે, માટે મૃત્યુ પછી મને ઘસડીને લઈ જજો ને લોકોને આ વાત જણાવજે, આને લીધે તેને સંસાર અનંતગણ ઘટી જશે. છતાં સાતમી નરકથી માંડીને દરેક નિમાં બબ્બેવાર જન્મ પામી છેવટે દઢપ્રતિજ્ઞ કેવળી થઈ ક્ષે જશે. તેલેશ્યાથી પ્રભુને લેહીના ઝાડા થયા, જે રેવતી ગાથાપતિએ વોરાવેલા કેળા પાકથી મટી ગયા. પ્રભુ શાતા પામ્યા.
૧૬ શતકમાં ૧૪ ઉદ્દશા છે - પહેલામાં જીવ અવિરતિના કારણે અધિકરણ ને સ્વયં અધિકરણરૂપ છે. શરીર ને ઇન્દ્રિય આંતર અધિકરણ ને શસ્ત્રાદિ બાહ્ય અધિકરણ છે. જે ભાગ્યશાળીઓ પાપથી વિરમી સંયમી બન્યા છે તેના શરીરાદિ અધિકરણ મટી ધર્મસાધનાના ઉપકરણ બની જાય છે. બીજામાં જા–વૃદ્ધાવસ્થાને શેક તે માનસિક સંકલેશનું, પાંચ અવગ્રહ–દેવેન્દ્રનો, રાજાને, ગાથાપતિને, શય્યાતરને છે. સાધમિક-નું કથન છે. શકે પ્રભુને ને, સાધુઓને અવગ્રહની આજ્ઞા આપી છે. ઈદ્રો ઉઘાડા મેઢે બેલે તે સાવદ્ય (પાપમય) ભાષા, અને મોટું ઢાંકીને બેલે તો નિરવદ્ય ભાષા કહેવાય. જીવ પોતે પોતાના કર્મોને બાંધનાર છે તેમ કહ્યું છે. ત્રીજામાં કર્મપ્રકૃતિના બંધ અને કેઈપણ સાધુને વાઢકાપ આદિ ક્રિયા નિસ્પૃહભાવે કરવામાં આવે તે સર્જન આદિને કોઈપણ ક્રિયા લાગતી નથી તેમ કહ્યું છે. ચોથામાં સાધુ તપ વડે જેટલી નિર્જરા કરી શકે તેટલી નારકીને જીવ કેટી વર્ષના દુઃખ ભોગવવા ૧૧
