________________
વિવાહ પ્રજ્ઞપ્તિ ]
[ ૧૫૯ મામાં ગૌતમ સ્વામીના બોધેલા કેવળી બની જતાં. છતાં પિતે કેવળ ન પામતાં થયેલા વિષાદનું, તેથી પ્રભુએ કરેલ સમાધાનનું. ભવાંતરના સંબંધનું–પ્રભુના ૧૮મા ત્રિપૃષ્ટ વાસુદેવના ભવમાં ગૌતમસ્વામીને જીવ પ્રભુને સારથી હતું, ત્યારથી પ્રભુના દેહ પ્રત્યે તેને ઘણો સ્નેહરાગ હતું, જે હજી આ ભવમાં પણ ચાલુ છે. પણ તે આ ભવમાં જ તુટશે ને તું પણ મારી જેમ કેવળી થઈ આ ભવે જ મોક્ષ પામીશ, વિ. કહ્યું. છ પ્રકારની તુલ્યતાનું તે દ્રવ્ય, ક્ષેત્ર, કાળ, ભવ, ભાવ ને સંસ્થાન તુલ્યતા, લવસસમ દેવોનું કથન છે. સંયમી તપસ્વી સાધુને એક છઠ્ઠ જેટલી તપસ્યા કરવાની બાકી રહી જાય અને જેને સાત લવનું આયુષ્ય ઓછું હોય ને તેથી મોક્ષના બદલે સર્વાર્થસિદ્ધ વિમાનમાં ઉપજવું પડે તેને લવસપ્તમ દેવ કહ્યા છે. આઠમામાં પહેલી રતનપ્રભા નરકથી વૈમાનિક દેવલોક સુધીના અંતર, સર્વાર્થ સિદ્ધ વિમાનથી સિદ્ધશીલા માત્ર ૧૨ જોજન દૂર છે. ત્યાંથી એક જોજન દર લોક પૂરો થઈ અલેક આવે છે, શાલ વૃક્ષને જીવ ફરી સાલ વૃક્ષ થશે, લેકે વડે પૂજાશે, પછી મહાવિદેહ ક્ષેત્રમાં મનુષ્ય થઈ મેલે જશે, અબડ સંન્યાસીને તેના ૭૦૦ શિષ્યનો અધિકાર કહી નિયમપાલનનું માહાત્મ્ય કહ્યું છે. દેના સુખ અને શક્તિનું ને જાંભક દેવાની કાર્યવાહીનું કથન છે. નવમામાં સાધુ પોતાના કર્મને વેશ્યાના પુદ્ગલે સૂક્ષમ હાવાથી જાણી કે દેખી શક્તા નથી. પણ તેના લીધે સુખદુઃખાદિ મેળવનાર પોતાના આત્મા ને શરીરને જાણે છે, પછી નારકીને દુઃખદ પુદ્ગલ હેય ને દેવોને સુખપ્રદ હોય તેનું, સૂર્યપ્રભાનું અને સંયમી સાધુને પ્રગટતી તેજે– લેશ્યા દેવની તેજે લેશ્યા કરતા વધુ શક્તિવાળી હોય તેનું
