________________
૧૪૪ ]
[ આગમસાર અને શુભ આયુ ને અશુભ આયુ કેમ બંધાય તેનું, ચોરીના માલનું, વસ્તુ લેવા–વેંચવા વાળાની આરંભિકી આદિ. કિયાનું, અગ્નિ સળગાવનાર કરતાં બુઝાવનારને ઓછું પાપ લાગે તેનું, ધનુષ્યનું બાણ મારવાથી પચે કિયા લાગવાનું, નારકી જ ૪૦૦-૫૦૦ એજન ઊંચા ઉછળે છે તેનું, સદોષ સ્થાનક સેવવાનું, આચાર્યાદિના સન્માનથી મેક્ષ પ્રાપ્તિનું, અને કલંકને બદલે કલંકથી મળવાનું કથન છે. સાતમામાં પરમાણું પુદ્ગલનું, અને પાંચ હેતુનું કથન છે, આઠમામાં નારદપુત્રને નિર્ગથ (સાધુ)ની ચર્ચા, જીવની ઘટ–વધ ને અવસ્થિતતા ઉપર અને સાવચયા (વૃદ્ધિ)–સોવ-- ચયા (હાની), (૩), સાવચયા-સોવીયા (વૃદ્ધિ-હાની) અને (૪) નિરવચયા–નિરવચયા (હાની નહિ કે વૃદ્ધિ, નહિ) ઉપર ચભંગી છે.
નવમામાં રાજગૃહી નગરીનું, ઉદ્યોત (પ્રકાશ) તથા અધંકારનું, અઢીદ્વિપના મનુષ્ય ક્ષેત્રમાં જ અદ્ધાકાળ (દિવસ રાત રૂપી કાળ) હોવાનું, અસંખ્ય લેકનું, અને અનંત. અહેરાત્રિનું કથન છે. અને દશમાં ઉદ્દેશામાં ચંદ્રમાના નિવાસસ્થાનનું કથન છે.
- છઠ્ઠા શતકના ૧૦ ઉદ્દેશા છે. પહેલામાં વેદના ને, નિર્જરાની દષ્ટાંત સહિત ચભંગી છે, તે આ પ્રમાણે -
(૧) મહાવેદનાને મહાનિર્જરા તે ડિમાધારી સાધુ જેમકે ગજસુકુમારાદિ તપસ્વી મુનિ. | (૨) મહાવેદના ને અલ્પનિરા તે છઠ્ઠી ને સાતમીના નારકી. | (૩) અલ્પવેદના ને મહાનિર્જરા તે ૧૪માં ગુણઠાણે. સ્થિત કેવળી
