________________
૧૦૬ ]
[ આગમસાર કહ્યા છે. કાદવ કીચડમાંથી જ જેમ કમળની ઉત્પત્તિ થાય છે. તેમ કામોમાંથી જ ભવભ્રમણ કરાવનાર કર્મોની ઉત્પત્તિ થાય છે. તળાવડીના નાના નાના કમળને જનપદના સામાન્ય મનુષ્ય કહેલ છે, વચમાં રહેલ સૌથી મોટા
તકમળને રાજા સમાન કહેલ છે, તે ત કમળને લેવા. ચાર દિશામાંથી ચાર અન્યમતવાદીઓ તળાવડીમાં પ્રવેશ. કરતાં કાદવમાં ફસાઈ જાય છે. કારણકે અગાઉ જોયું તેમ અન્યમતવાદીઓ સધર્મને પામ્યા નથી તેથી સંસારની આસક્તિથી અલિપ્ત નથી. ધર્મના નામે પણ આરંભસમારંભ કરતા હોય છે તેથી તક મળરૂપી મોક્ષ પામતા નથી, પણ સંસાર ચક વધારે છે. એ ચારે પુરૂષે પોતે જ જ્યારે કાદવમાં–આરંભાદિમાં ફસાઈ જાય છે, અર્થાત્ પોતે જ પોતાની જાતને અર્થાત્ પિતાના આત્માને ઉધાર કરી શકતા નથી, તે અન્યને ઉધાર તે કેવી રીતે કરી શકે? પછી પાંચમે પુરૂષ
એક સાધુ આવે છે. સંસારના સ્વજનો અને વિષયભેગો તજીને તે સાધુ થયો છે. આ સાધુ સમાન સધર્મ છે. તળાવડીના ચાર કાંઠાને ચાર તીર્થ-(૧) સાધુ (૨) સાદવી (૩) શ્રાવક અને (૪) શ્રાવિકા રૂપ તીર્થ કહ્યા છે. તે સાધુ જળથી અલિપ્ત રહી અર્થાત્ સંસારરસથી સર્વથા નિલેપ રહી, કાંઠે ઉભું રહી અર્થાત્ જિનાજ્ઞા મુજબ પંચ મહાવ્રતનું ચુસ્ત પાલન કરી, તકમળને બોલાવે છે કે “આવ ! મારા હાથમાં આવી અને શ્વેત કમળ તળાવડીમાંથી બહાર કાંઠે આવીને તેના હાથમાં આવી જાય છે. એને. પરમાર્થ એ છે કે તીર્થકર પ્રરૂપિત ધમની જે જિનાજ્ઞા મુજબ આરાધના કરે છે તે પુષ્કરિણરૂપ
