________________
શ્રી સુયગડાંગ સૂત્ર ]
[ ૧૦૩ અહિંસામય દયાધર્મ અને સમાધમને જાણીને દયા ધર્મમાં પ્રવૃત્તિ કરે.” તે ફળ સ્વરૂપે અનંતકાળનું ભવભ્રમણ ટળે અને મોક્ષ મળે,
તદુપરાંત સાધુના એષણસમિતિ, ભાષાસમિતિરૂપ આચારધર્મનું, જ્ઞાનાદિ રત્નત્રયીનું, અને અજ્ઞાની મિથ્યાદષ્ટિ સાધુ જે ઉન્માર્ગે ચાલીને દુ:ખ પામે છે તેનું કથન છે. પણ જે વીર પ્રભુએ ફરમાવેલા ધર્મમાગે વિચરે છે, તે મહાઘેર અને દુસ્તર એવા સંસારસાગરને તરી જાય છે. ને મોક્ષ પામે છે તેમ અંતમાં કહ્યું છે.
(૧૨) સમવસરણ (સમેસરણું):
તીર્થકર ભગવંતને કેવળજ્ઞાન પ્રગટયા પછી દેવો જે સમેસરણની રચના કરે છે તેની અરો વાત નથી, પરંતુ મતની અરો વાત છે. હવે જે “કુમત” ને તજે તે જ મોક્ષને પામે માટે ચાર સમોસરણ (૧) અજ્ઞાનવાદ. (૨) વિનયવાદ, (૩) અક્રિયાવાદ અને (૪) ક્રિયાવાદ એમ પ્રચલિત એવા ચાર મૂખ્ય અન્ય ધર્મોના સ્વરૂપનું કથન છે. આ ચારેના કુલ ૩૬૩ ભેદ કહ્યા છે, તે બધા એકાંતવાદી હોવાથી તેમનું ખંડન કર્યું છે, અને આ બધા કુમતને જાણીને જે તેને તજે છે અને સંવરધર્મનું યથાર્થ પાલન કરે છે, તે પ્રજ્ઞાવંત સાધુ પાપ કરતો નથી, અને ભવને અંત કરી મુક્ત થાય છે. તેમ અત્રે પ્રભુએ કહ્યું છે.
(૧૩) યથાતથ્ય નામકમ્ (આહરહિય) –
ઉપરોક્ત ચારે મત દોષિત માન્યતાવાળા છે. તેથી - હવે યથાર્થ સમ્યજ્ઞાનનું સ્વરૂપ આમાં કહે છે. એકલી